Ήλιος Ζακύνθου
(Ζάκυνθος 1865 – Αθήνα 1956)    
Λόγιος και ιστορικός. Απόφοιτος της Φιλοσοφικής σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών. Ασχολήθηκε με την οργάνωση του ιστορικού αρχείου της Ζακύνθου και τη διάσωση πολυτίμων εκδόσεων, αρχείων και ντοκουμέντων. Εξέδιδε το περιοδικό ΄΄Αι Μούσαι΄΄ επί μία πεντηκονταετία και το 1982 εξέδωσε την πολιτικοφιλολογική εφημερίδα ΄΄Εποχή΄΄. Ήταν επίσης επιμελητής του Βυζαντινού μουσείου Ζακύνθου. Μελετητής ιστοριοδίφης λαογραφικών εκδόσεων αλλά και πρωτογενών αρχειακών εγγράφων συμβολαιογραφείων και αρχειοφυλακείων συγκέντρωσε πλήθος εγγράφων τα ταξινόμησε και τα δώρισε τελικά στη βιβλιοθήκη της Ζακύνθου μετά τους σεισμούς και πυρκαγιές του 1953. Το 1898 άρχισε να εκδίδει το Λεξικό φιλολογικό και ιστορικό της Ζακύνθου, το ολοκλήρωσε το 1920 σε τέσσερις τόμους, με 1280 σελίδες. Το 1899 διορίσθηκε βοηθός αρχειοφυλακείου και αργότερα το 1911 έγινε διευθυντής. Το 1902 έως το 1911 συνεργάστηκε με το περιοδικό Εκκλησιαστική Αλήθεια, επίσημο όργανο του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Αρθρογραφούσε επίσης σε ξένα περιοδικά της Ιταλίας, Γαλλίας, Αιγύπτου, Βουλγαρίας και Τουρκίας. Συνεργάτης εγκυκλοπαιδειών και Ημερολογίων. Ο όγκος των μελετών και των γραπτών που άφησε ήταν εντυπωσιακός άνω των 600 ! Υπάρχει συνοπτικός κατάλογος του 1951, με τίτλο Αναγραφή δημοσιευμάτων 1885 – 1951. Επιλεκτικά αναφέρουμε : Αι εν Ζακύνθω Μοναί, Στατιστική Ζακυνθινών Αρχαιοτήτων, Αι εν Ζακύνθω συντεχνίαι.