Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και ήταν γιος του Φαναριώτη Αλέξανδρου Υψηλάντη, μεγάλου διερμηνέα της Υψηλής Πύλης και ηγεμόνα της Βλαχίας και της Αικατερίνης Μουρούζη. Μορφώθηκε στη Γερμανία και αρχικά άρχισε να οργανώνει αντιτουρκική εξέγερση στη Βλαχία. Το 1796 όμως και αφού είχε πείσει τις τουρκικές αρχές για την υπακοή του, διορίστηκε μέγας διερμηνέας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1799. Στις 22 Σεπτεμβρίου του 1802 ανέλαβε την ηγεμονία της Βλαχίας, την οποία όμως έχασε το 1806, λόγω της συμμετοχής του στον ρωσοτουρκικό πόλεμο -που ξέσπασε εκείνη τη χρονιά- στο πλευρό των Ρώσων.

Μετά από την καθαίρεσή του δραπέτευσε μαζί με την οικογένειά του στην Αγία Πετρούπολη, ενώ για αντίποινα, ο σουλτάνος διέταξε τον αποκεφαλισμό του πατέρα του, που ζούσε στην Κωνσταντινούπολη.  Τιμήθηκε πλείστες φορές από τον Τσάρο, ενώ διακρίθηκε και για τη μόρφωσή του. Είχε μεταφράσει γαλλικά συγγράμματα στα τουρκικά, ενώ είχε γράψει διάφορα ποιήματα, τα οποία όμως δεν στάθηκε δυνατόν να βρεθούν.

Ο Ηγεμών Κωνσταντίνος  Υψηλάντης ήταν ο πατέρας του Αλέξανδρου Υψηλάντη, ένας φωτισμένος και καλλιεργημένος ηγεμόνας που πάντα σκεπτόταν την υπόδουλη πατρίδα του. Στην αυλή του βρίσκονταν άνθρωποι και δάσκαλοι της διανόησης. Ρήγας, Βαρδαλάχος κ.α Στην Τρανσυλβανία, παραδουνάβιες ηγεμονίες σε πόλεις όπως το Brasov, Sibiu, Hermannstadt, Bucarest υπήρχαν στοές και εκεί βρίσκουμε μυημένους πολλούς ‘Ελληνες της διασποράς. Ο Υψηλάντης είχε μυηθεί στα 1784 στη Στοά “Zu den drei Saulen”  του Μπρασόβ (aka Corona).