Ο Αλέξανδρος Τζαζόπουλος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1896, σπούδασε στη Νοµική του Πανεπιστηµίου Αθηνών και άσκησε τη δικηγορία µέχρι το 1963, οπότε εξελέγη Μεγάλος Διδάσκαλος.

Εισήλθε στον Τεκτονισµό το 1924 στη Στοά «Όµηρος» υπ’ αρ. 61, ενώ τον Ιανουάριο του 1928 η Στ. «Μέλης» υπήχθη µε ενέργειές του στην Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος µε αρ. 76. Διετέλεσε Σεβ. της Στ. «Μέλης» (1932-1941 και 1945-1950), Μέλος του Συµβουλίου της Μεγάλης Στοάς στο χρονικό διάστηµα 1955-57 Μέγας Ελεονόμος, 1957-59 Β΄ Μέγας Επόπτης, 1959-62 Α΄ Μέγας Επόπτης, 1962-63 Πρόσθετος Μέγάλος Διδάσκαλος και από το 1963 έως το 1975 Μέγάλος Διδάσκαλος. Ανακηρύχθηκε για τις εξαιρετικές υπηρεσίες του ισόβιος Επίτιμος Μεγάλος Διδάσκαλος. Στον Σκωτικό Τύπο εισήλθε στις 29.11.1930 στο εργαστήριο «Μυσταγωγία», υπήρξε ιδρυτικό µέλος του Περιστυλίου «Φως» (1934), το 1955 ανήλθε στον 33ο βαθµό και το 1962 έγινε ενεργό µέλος του Υπάτου Συµβουλίου.

Υπήρξε διακεκριµένος πνευµατικός άνθρωπος. Αρθρογραφούσε στην εφηµερίδα «Καθηµερινή», στο φιλοσοφικό περιοδικό «Ιλισσός» και εξέδωσε πολλές µελέτες. Το 1934 ίδρυσε τις αναµορφωτικές σχολές «Μέλης», νυχτερινά σχολεία για τους αναλφάβητους νέους, τα οποία λειτουργούσαν αποκλειστικά από χορηγίες ιδιωτών, κυρίως τεκτόνων. Οι απόφοιτοί τους ξεπέρασαν τους 200.000 νέους και νέες, που δέχονταν την αρωγή και τη φροντίδα των τεκτόνων για τη µόρφωση και τη µετέπειτα ζωή τους.

Ο Αλέξανδρος Τζαζόπουλος και ο Ένδοξος αδελφός Γ. Κατσαφάδος οργάνωσαν την ανέγερση του Νοσοκοµείου Καρκινοπαθών “Άγιοι Ανάργυροι“, καθώς δηµιούργησαν και την Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία, έργο για το οποίο τιµήθηκαν από τα Υπουργεία Υγείας και Παιδείας.

Το 1965 εισηγήθηκε την κατεδάφιση του ανεπαρκούς για τις σύγχρονες ανάγκες Τεκτονικού Μεγάρου Αθηνών και την αντικατάστασή του µε σύγχρονο οικοδόµηµα. Με πολλές προσπάθειες συγκέντρωσε χρήµατα από την Ελλάδα και το εξωτερικό έτσι ώστε να εγκαινιαστεί το 1967 ένα άρτιο και λειτουργικό κτήριο.

Μετέστη στην Αιώνια Ανατολή το 1975 στην Αθήνα.