Θεοδόσιος Τάσιος (1930- )

Γεννήθηκε στην Καστοριά στις 22 Ιανουαρίου 1930, και µεγάλωσε στα Μέγαρα Αττικής.
Είναι οµότιµος καθηγητής του τµήµατος Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, ακαδηµαϊκός και συγγραφέας. Αποφοίτησε από τη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ το 1948 και έκανε µεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι. Το 1958 αναγορεύτηκε διδάκτορας και στη συνέχεια επιµελητής του ΕΜΠ, το 1964 έκτακτος µόνιµος καθηγητής και τέλος το 1969 τακτικός καθηγητής του ΕΜΠ στην έδρα του «Οπλισµένου Σκυροδέµατος». Έχει τιµηθεί µε το µετάλλιο της Αµερικανικής Εταιρείας Σκυροδέµατος και το µετάλλιο της Πόλεως των Παρισίων.
Επίσης, έχει τιµηθεί µε τον τίτλο του µέλους της Ακαδηµίας Επιστηµών του Τορίνο (2004), έχει διατελέσει επίτιµος πρόεδρος της Ευρωδιεθνούς Επιτροπής Σκυροδέµατος (1988), επίτιµο µέλος της Διεθνούς Ένωσης Εργαστηρίων και Υλικών (1989), επίτιµο µέλος του Επιστηµονικού Τεχνικού Επιµελητηρίου Κύπρου (1999) και της Ελληνικής Εταιρίας Ορολογίας (2008). Στις 12 Ιουνίου 2009, το ΤΕΕ τον τίµησε σε ειδική εκδήλωση για τη συµπλήρωση των 80 ετών του, και εξέδωσε έναν τιµητικό ογκώδη τόµο 765 σελίδων αφιερωµένο στο έργο του.
Έχει συγγράψει δεκάδες βιβλία για θέµατα κατασκευών και σκυροδέµατος, τριτοβάθµιας εκπαίδευσης, παιδείας γενικά, ανθρωπισµού, περιβάλλοντος, τεκτονισµού, κ.ά. Άρθρα του δηµοσιεύονται συχνά στις πιο έγκυρες ελληνικές εφηµερίδες και το 2012 οι επιφυλλίδες του στο «Βήµα» εκδόθηκαν σε βιβλίο.
Μυήθηκε στη Στ. «Φοίνιξ» υπ’ αριθ. 51 στις 31 Μαρτίου 1958 και έχει Α.Μ. της Μ.Σ.Τ.Ε.: 5140, στον Βαθµό του Ετ. στις 19.01.1959 και στον βαθµό του Διδ. στις 08.02.1960 και Σεβ. (1967-69). Το 1969 εκλέχθηκε Ένδ. Μέλος της Μεγ. Στ. της Ελλάδος και διετέλεσε Μέγ. Αρχ. Φρ. (1969-1972), Μέγ. Ελεον. (1972-1975) και Μέγ. Α΄ Επ. (1975-1981). Το 1965-1967 συνεργάσθηκε στην ανέγερση του Τεκτονικού Μεγάρου Αθηνών.
Το τεκτονικό συγγραφικό έργο του είναι πάρα πολύ πλούσιο. Αρθρογραφεί για πενήντα τουλάχιστον χρόνια στο Τεκτονικό Δελτίο «Πυθαγόρας», όπου έχουν δηµοσιευτεί 34 συνολικά άρθρα του από το 1967 µέχρι σήµερα. Έχει επίσης συγγράψει τα βιβλία: «Η Συµβολική Τεκτονική» (1974), «Τεκτονικά γυµνάσµατα για τη γνώση και την Επικοινωνία» (1983), «Τρεις αιώνες Τεκτονική Μουσική και οι Δηµόσιες Συναυλίες» (2004), καθώς και τα «Μεγάλα παραδείγµατα ζωής» (2008).
Το 1994 ανυψώθηκε στον 33ο βαθµό και εκλέχθηκε Πάρεδρο Μέλος του Υπάτου Συµβουλίου του 33ου και τελευταίου βαθµού δια την Ελλάδα και το 2000 το Συµβούλιο της Μεγ. Στ. της Ελλάδος, σε αναγνώριση των ύψιστων υπηρεσιών που πρόσφερε, τόσο στον Τεκτονισµό, όσο και στην αµύητη Κοινωνία, τον ανακήρυξε Επίτιµο Α΄ Μέγ. Επ. της ΜΣΤΕ.
Το 2021 ανακηρύχθηκε Επί τιμή Μέγ. Διδ..