Αποφοίτησε από την Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1897 διορίστηκε καθηγητής του Ελληνικού σχολείου Πειραιά. Μετά δίδαξε στη Λάρνακα της Κύπρου, ως Γυμνασιάρχης του Παγκυπρίου Γυμνασίου. Επέστρεψε στην Μακεδονία και υπηρέτησε ως Γυμνασιάρχης (και στη Θράκη), από το 1902 έως το 1909.

Ενεπλάκη με το Μακεδονικό κομιτάτο και έγινε ενεργό μέλος στον Μακεδονικό αγώνα. Το 1910 φυλακίσθηκε από τους Τούρκους. Ταυτόχρονα δημοσίευσες λογοτεχνικά έργα του. Ανέπτυξε εθνικιστική δράση, καθώς το 1912 οργάνωσε το πρώτο συνέδριο των δασκάλων του αλύτρωτου ελληνισμού και έλαβε μέρος στη Μεγάλη Εθνοσυνέλευση του υπόδουλου Ελληνισμού.

Συνεργάτης και φίλος του Μητροπολίτη Χρυσοστόμου Σμύρνης. Δίδαξε στη Μεγάλη Σχολή του Γένους  Σχολή και στο Ιωακείμιο  Παρθεναγωγείο Κωνσταντινουπόλεως (1909-1923). Κατά την παραμονή του στην Πόλη υπήρξε στέλεχος του «Φιλολογικού Συλλόγου Κωνσταντινου­πόλεως». Μετά την Μικρασιατική καταστροφή αναγκάσθηκε να επιστρέψει στην Ελλάδα. Το 1926 έγινε εκπαιδευτικός σύμβουλος του υπουργείου Παιδείας. Το συγγραφικό του έργο ήταν μεγάλο και πολυσχιδές, συνοψίζεται σε Λογοτεχνικό, Ιστορικό Λαογραφικό και Μεταφραστικό (αρχαίων τραγωδιών).