Ο Αχιλλέας Σαμοθράκης γεννήθηκε στην Αίνο της Ανατολικής Θράκης το 1876 και πέθανε στην Αθήνα το 1944.  Φοίτησε στα Ζαρίφεια Διδασκαλεία της Φιλιππούπολης (Ανατολική Ρωμυλία) και υπηρέτησε λίγα χρόνια ως δάσκαλος στην Αίνο και το Δεδέαγατς (σημερινή Αλεξανδρούπολη). Συνέχισε τις σπουδές του στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1906 αναγορεύθηκε ως διδάκτωρ. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Ζαγατζίκ της Αιγύπτου, όπου και για 15 χρόνια, άσκησε εκεί, το επάγγελμα του ιατρού. Συγχρόνως έγραφε και μελετούσε. Το συγγραφικό του έργο ήταν τεράστιο. Πολλά έργα τα υπέγραψε με το  ψευδώνυμο Σαρπηδών.

Το 1920, κλήθηκε από τον ύπατο αρμοστή Θράκης Αντώνιο Σαχτούρη, και ανέλαβε την οργάνωση και διεύθυνση του Πολιτικού Νοσοκομείου Αδριανουπόλεως, όπου αριθμούσε 150 κλίνες. Μετά από 7 μήνες εγκαταστάθηκε στην Αλεξανδρούπολη, ως ιατρός, νομίατρος και σχολίατρος. Για 20 χρόνια δίδασκε Υγιεινή στο Γυμνάσιο και την Παιδαγωγική Ακαδημία. Έγινε Υγειονομικός Επιθεωρητής της Περιφέρειας αλλά ήταν κι ο πρώτος πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Έβρου. Το 1940, κυνηγημένος από τους Βούλγαρους, όπως όλοι οι κάτοικοι της Αλεξανδρούπολης, κατέφυγε στην Αθήνα, όπου έζησε δύσκολα χρόνια, άγνωστος. Το 1944 πέθανε και τάφηκε στο νεκροταφείο των Πατησίων.