Σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχοντας ιδιαίτερη κλήση στη ζωγραφική, όπως και ο πατέρας του Σωκράτης Προκοπίου ζωγράφος της Μικρασιατικής εκστρατείας, εισήλθε στη Σχολή Καλών Τεχνών και μετά την αποφοίτησή του επιμορφώθηκε στη Σορβόννη και το 1939 αναγορεύτηκε Διδάκτορας. Στη συνέχεια, Καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στην Α.Σ.Κ.Τ.

Μελέτησε ψυχανάλυση, φιλοσοφία από τον Μαρξ και τον Φρόυντ. Δίδαξε πολλά χρόνια και ήταν προικισμένος με ευγλωττία και ευφράδεια, αυτό τον έκανε ιδιαίτερα γοητευτικό και αγαπητό. Για πολιτικούς λόγους και για τις δημοκρατικές του πεποιθήσεις έχασε την έδρα του από την Μεταξική δικτατορία και στη συνέχεια με την Γερμανική κατοχή. Πολέμησε το 1940 στο Αλβανικό μέτωπο.

Εξέδιδε την εφημερίδα “Ελεύθερη ζωή” . Φυλακίστηκε για την αντιστασιακή του δράση. Μετά τον πόλεμο πολιτεύτηκε με τον Ν. Πλαστήρα και τον Καζαντζάκη. Το 1958 /59 έγινε Διευθυντής προγράμματος της Ραδιοφωνίας. Διετέλεσε Πρόεδρος της Ενώσεως Κριτικών Τέχνης. Επανήλθε και ανέκτησε την έδρα του το 1959. Πνεύμα ιδιαίτερα γόνιμο και δημιουργικό. Άφησε ένα μεγάλο συγγραφικό έργο από μελέτες, τεχνοκριτική, μονογραφίες κυρίως σε θέματα τέχνης και πολιτισμού.

Αρθρογραφούσε σε εφημερίδες και περιοδικά . Το 1962 εξέδωσε το περιοδικό τέχνης “Νέες Μορφές’’. Μεταξύ άλλων συνέγραψε ένα θεατρικό έργο με τίτλο, ‘’Ο Φαραώ Αχενατόν’’. Εξαιρετικό επίσης είναι το βιβλίο του Αθήνα Ιστορία Πολιτισμού, επιλεκτικά αναφέρουμε επίσης : Nεοελληνική Τέχνη, Το 21 και η Λαϊκή Ζωγραφική, Ολλανδία, Αισθητική και Τέχνη στην Αμερική. Οι ζωγράφοι Γαλάνης και Κόντογλου. Εστίες Ελληνικού πολιτισμού στο Βυζάντιο, στην Αρχαιότητα κ.α