ΣΤ:. Υψηλάντης

(Αθήνα 1880 – 1963)      

Σπούδασε στην Ιατρική σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στη Γαλλία και Γερμανία. Επέστρεψε στην Ελλάδα και διορίσθηκε ως ιατρός Παθολογίας, στο θεραπευτήριο Ευαγγελισμός. Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους και στη συνέχεια ως Λοχαγός ιατρός στον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο και μετά στην Μικρασιατική εκστρατεία. Λίγα χρόνια μετά έγινε Επιμελητής και το 1915-25 Διευθυντής της Παθολογικής Κλινικής. Ιδρύει με τον φαρμακοποιό Ζαούση ιδιωτική κλινική (1925-1940). Τη συνέχεια διορίζεται Δ/της της Παθολογικής κλινικής του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου, στο οποίο έγινε και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου, μέχρι το 1960. Διετέλεσε Πρόεδρος του Σανατορίου Σωτηρία και Πρόεδρος της Πρεβεντορίου Προνοίας Παίδων. Ιδρυτικό μέλος και μετά Πρόεδρος του Ταμείου Υγειονομικών. Επίσης διετέλεσε Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών και κατόπιν Επίτιμος Πρόεδρος. Τέλος πρόεδρος του ΙΚΑ. Δημοσίευσε πολλές επιστημονικές εργασίες και μελέτες στην Ελλάδα και σε διεθνή ιατρικά περιοδικά (Γαλλικά και Γερμανικά). Τιμήθηκε από την πολιτεία με το Σταυρό του Σωτήρος, Πολεμικά μετάλλια των Βαλκανικών Πολέμων, Μετάλλιο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και τον Σταυρό του Παναγίου Τάφου. Διετέλεσε Μέγας Διδάσκαλος.