Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στην Οδησσό όπου κατέφυγε η οικογένειά του μέσα στο κλίμα προετοιμασίας της επανάστασης του 21, από τη Φιλική Εταιρία. Σπούδασε στην Ιόνιο Ακαδημία νομικά και συνέχισε τις σπουδές του στην Πίζα. Το 1833 επέστρεψε στην Ελλάδα και λίγο αργότερα διορίστηκε εισαγγελεύς στο Πρωτοδικείο Σύρου. Το 1836 έγινε πρώτος αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Είχε προσωπικές αντιθέσεις με τον Όθωνα ο οποίος δεν υπέγραψε τον διορισμό του ως καθηγητού της Νομικής και όταν διορίστηκε υπουργός Δικαιοσύνης διαφώνησε και πάλι σχετικά με θέματα του Τύπου και παραιτήθηκε.

Μετα το Σύνταγμα του 1843 διετέλεσε και πάλι υπουργός Δικαιοσύνης. Στην Γ΄ Εθνοσυνέλευση ήταν πληρεξούσιος των Ηπειρωτών και εκλέχτηκε. Το 1859 εκλέχθηκε πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρίας, εισήγαγε το μάθημα της Παιδαγωγικής το οποίο και δίδαξε. Υπηρέτησε πληρεξούσιος της Ελλάδας το 1864. Υπήρξε πρόεδρος της επιτροπής για την ενίσχυση του Κρητικού αγώνα 1866-69. Συνέγραψε μελέτες και παιδαγωγικά βιβλία, απομνημονεύματα, κ.α.