Έλληνας της διασποράς του 18ου αιώνα, καταγόμενος από την Σιάτιστα της Δυτ. Μακεδονίας ο οποίος με τον αδελφό του εγκαταστάθηκε στη Βιέννη και έλαβε την άδεια λειτουργίας τυπογραφείου στις αρχές του 1790. Εξέδιδε την Εφημερίδα στην Ελληνική , Γερμανική και Σερβική γλώσσα . Μία προηγούμενη προσπάθεια έκδοσης της Εφημερίδας είχε γίνει λίγα χρόνια πριν, το 1784, από τον Γεώργιο Βενδότη, ο οποίος εξέδωσε μόνον οκτώ φύλλα και κατόπιν διέκοψε την έκδοσή της λόγω παρεμβάσεως και απαίτησης του Σουλτάνου προς της Αυστριακές αρχές.
H Eφημερίς στα χρόνια 1792-3 περιέγραφε μία ιδιαίτερα τεταμένη και εκρηκτική ατμόσφαιρα, παρουσιάζοντας μία συνωμοτική και σκοτεινή εποχή με σκοτεινούς πρωταγωνιστές τους Ιακωβίνους και Ιλουμινάτους. Οι αδελφοί Πούλιου ήταν φίλοι του Ρήγα Φεραίου και δημοσίευαν σε συνέχειες τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου , όπως διατυπώθηκαν κατά την Γαλλική Επανάσταση ένα χρόνο πριν. Στη συνέχεια τυπώθηκαν και κυκλοφόρησαν πολλά επαναστατικά πατριωτικά κείμενα του Ρήγα. Έτσι έχουμε την πρώτη έκδοση του βιβλίου : Το Σχολείον των ντελικάτων εραστών, ο Θούρειος και η Χάρτα της Ελλάδος. Μετά τη σύλληψη του Ρήγα και του Γεώργιου Πουλίου το 1797 η εφημερίδα έκλεισε.
Ο Γ. Πούλιος εξορίστηκε αμέσως από τους Αυστριακούς και κατέφυγε στην Λειψία αλλά οι αρχές δεν του επέτρεψαν την εγκατάστασή του (Μάιος 1978). Έτσι φεύγει μέσω Φραγκφούρτης για το Παρίσι. Εκεί θα συναντήσει διάφορα συστημένα άτομα προκειμένου να κατέβη στο νεοϊδρυμένο Πρακτορείο της Αγκώνας. Το Πρακτορείο αυτό ήταν το εμπορικό κάλυμμα ενός δικτύου πρακτόρων για τη δημιουργία επαναστατικών πυρήνων στην Ελλάδα. Παραμένει μικρό διάστημα και επιστρέφει στο Παρίσι και μετά από συνεννοήσεις με το Υπουργείο Εξωτερικών φεύγει για τη Γερμανική πόλη Furth (1800) κοντά στη Νυρεμβέργη όπου θα οργάνωνε δίκτυο πληροφοριών. Ο Πούλιος μυήθηκε σε Γερμανική Στοά το 1801. Μετά μικρό διάστημα με άλλα 7 μέλη θα προσχωρήσουν σε άλλη Στοά “Alexander Zu den drei Sternen” στην πόλη Ansbach. Το φθινόπωρο του 1802 μέλη αυτής της Στοάς θα ιδρύσουν στην Furth νέα Στοά “Zur Wahrheit und Feunddschaft” (Στην Αλήθεια και στη Φιλία).
Μετά από αίτησή του στις αρχές παίρνει άδεια και ανοίγει ένα εμπορικό μαγαζί με έναν αδελφό τέκτονα, τον Ισίδωρο Χατζηγεωργίου. Αργότερα το 1816, άνοιξαν άλλο δικό τους εμπορικό κατάστημα στη Νυρεμβέργη. Κατόπιν έγινε Λοχαγός της τοπικής Εθνοφρουράς και μάλιστα προτάθηκε για βουλευτής στο τοπικό Κοινοβούλιο. Υπάρχει μία εντοιχισμένη πινακίδα όπου αναφέρεται το όνομά του ως εκλεκτού πολίτη της πόλεως. Οι αδελφοί Μαρκίδαι Πουλίου έκαναν μεγάλο εμπόριο με την Θεσσαλία και ιδιαίτερα με τον Συνεταιρισμό των Αμπελακίων και καπνεμπόριο με την Καβάλα. Πηγές αναφέρουν ότι ο Georg Marco Poulio έγινε γνωστός για τις δωρεές του προς την Ελλάδα (1826).Όταν πέθανε στις 29.12. 1830, η Στοά του τον τίμησε με ειδική τελετή και τύπωσε και ένα ποίημα στη μνήμη του.