Ποιητής της γενιάς το μεσοπολέμου, λυρικός και συμβολιστής. Το 1888 γράφτηκε στη Νομική αλλά την εγκατέλειψε για την Ποίηση. Δίδαξε σε ιδιωτικό Λύκειο. Η οικογενειακή οικονομική άνεση του έδωσε την ευκαιρία της απρόσκοπτης ενασχόλησής του με την ποίηση και τη λογοτεχνία. Ήταν μέλος της Αθηναϊκής Λέσχης.

Συνεργάτης των περιοδικών Εβδομάς, Τέχνη, Παναθήναια, Νουμά κ.α. Δημοσίευε ποιήματα και πεζά και σε εφημερίδες. Από το 1909 έως το 1915 παρέμεινε στο Παρίσι και η γνωριμία του με τον Ζαν Μωρεάς επηρέασε το ύφος του. Το 1917 διορίστηκε Κοσμήτορας και Δ/της της Βιβλιοθήκης της Βουλής. Το έργο του εκτιμήθηκε και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες. Δεξιοτέχνης του στίχου, δημοτικιστής και γεμάτος συναίσθημα. Εξέδωσε δέκα ποιητικές συλλογές.

Το 1924 τιμήθηκε με το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων και το 1932 εκλέχτηκε πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Το συνολικό του έργο (άπαντα) συγκεντρώθηκε σε δύο τόμους ποιημάτων και ένα τόμο τα πεζά (2005-6). Κατά τον Ελληνοιταλικό πόλεμο προσυπέγραψε με άλλους Έλληνες διανοούμενους μία έκκληση προς τους διανοούμενους του κόσμου να καταδικάσουν την φασιστική και κακόβουλη εισβολή των Ιταλών.