ΣΤ:. Πυθαγόρας

(Αθήνα 1848 – 1941)      

Σπούδασε στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έλαβε τον διδακτορικό του τίτλο το 1872. Διορίστηκε υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα όπου εργάστηκε για μία 5ετία. Από το 1877 έως το 1895 εξάσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου. Ασχολήθηκε με εκκλησιαστικά ζητήματα και με τις πολιτικές επιστήμες. Διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων για μία 4ετία (1879- 83). Από το 1881 εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής Αττικής. Το 1895 εξελέγη υπουργός Ναυτικών, το 1903 υπουργός Δικαιοσύνης και το 1908 υπουργός εσωτερικών με την κυβέρνηση Γ. Θεοτόκη . Επίσης έγινε δύο φορές Πρόεδρος της Βουλής 1906 και 1907-8. Το 1906 συγκρότησε μία επιτροπή ερεύνης αρχειακού υλικού στις αποθήκες της Βουλής και βρήκε εξαιρετικής σπανιότητας αρχεία, όπως το Χειρόγραφο της ορκωμοσίας του Όθωνος, τα Συντάγματα του 1844 και1864. Το 1921 έγινε πρόεδρος της επιτροπής της Γ΄ Εθνικής Συνέλευσης για την κατάρτιση του Συντάγματος. Πληθωρική προσωπικότης, δημιουργική, αποδοτική και πρωτότυπη, ιδιαίτερα σε νομοπαρασκευαστικές εργασίες. Άφησε επίσης συγγραφικό έργο σε μελέτες, απομνημονεύματα και άρθρα. Αρθρογραφούσε σε πολλές Αθηναϊκές εφημερίδες. Τη μεγάλη του βιβλιοθήκη κληροδότησε στον Φιλ. Σύλλογο Παρνασσό, του οποίου ήταν και ιδρυτικό μέλος. Τιμήθηκε από την Ελληνική πολιτεία με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Σωτήρος το 1921 και με παράσημα ξένων Ταγμάτων.