ΣΤ:. Φοίνιξ Αθηνών

(Ευρυτανία 1886 – Αθήνα 1962)               

Ξεκίνησε την σταδιοδρομία του στο Στρατό ως εθελοντής το 1904 και εισήλθε στη Σχολή Υπαξιωματικών 1911. Υπηρέτησε στο πυροβολικό ως ανθυπασπιστής και πολέμησε στους Βαλκανικούς του 1912-13, στην Ήπειρο και στο Μακεδονικό μέτωπο στη διάρκεια του Α΄ Μεγάλου Πολέμου 1918. Προάγεται σε Ταγματάρχη το 1920 και συμμετέχει στην Μικρασιατική εκστρατεία το 1921-22. Τραυματίζεται στη μάχη του Αφιόν Καραχισάρ. Την περίοδο 1924- 25 φοίτησε στη Σχολή Πολέμου, όπου έλαβε πτυχίο επιτελικού αξιωματικού. Το 1937 προήχθη επάξια, λόγω των εξαιρετικών προσόντων του, στον βαθμό του υποστρατήγου. Τον επόμενο χρόνο διορίσθηκε διοικητής της VIII Μεραρχίας στην Ήπειρο . Οργάνωσε μεθοδικά την αμυντική γραμμή της Ηπείρου, κατασκευάζοντας οχυρωματικά έργα, προβλέποντας μια πιθανή εισβολή από τον Βορά . Με την έκρηξη του Ελληνοιταλικού πολέμου εξουδετερώνει τους Ιταλούς καλύπτοντας τα Γιάννενα, στη γραμμή Ελαίας – Καλπάκι. Η αντίσταση στο Καλπάκι συνετέλεσε πολύ στη νίκη της Ελλάδας. Μετά την Γερμανική κατοχή συμμετείχε στην κατοχική κυβέρνηση Γ. Τσολάκογλου, και διορίσθηκε υπουργός Εργασίας 1941 και προσωρινά Γεωργίας . Τον Σεπτέμβριο του 1941 υπέβαλε την παραίτησή του. Με το τέλος του πολέμου 1945, καταδικάστηκε ως δωσίλογος σε κάθειρξη 5,5 ετών για διευκολύνσεις προς τους Γερμανούς και αποπέμφθηκε από το στράτευμα ως αντιστράτηγος. Το 1949 με διάταγμα ο Βασιλεύς Παύλος χαρίζει το υπόλοιπο της ποινής του, αποκατεστάθηκε και επαναφέρθηκε ο βαθμός του υποστρατήγου και των παρασήμων του. Τιμήθηκε με πολλά παράσημα ανδρείας. Έγραψε το ιστορικό βιβλίο ΄΄ Η Ήπειρος προμαχούσα΄΄.