Εδουάρδος Γίββον, (Σάρρεϊ, 8/5/1737 – Λονδίνο, 16/1/1794)

Ο Εδουάρδος Γίββον (1737–1794) ήταν Άγγλος ιστορικός και συγγραφέας, γνωστός κυρίως για το έργο του «Η Πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας» (The History of the Decline and Fall of the Roman Empire), το οποίο θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά ιστορικά έργα του 18ου αιώνα. Γεννήθηκε στο Λονδίνο και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήρθε με την έκδοση του έργου του το 1776, το οποίο επεκτάθηκε σε έξι τόμους και αναλύει με κριτικό τρόπο την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, συνδυάζοντας ιστορική έρευνα και φιλοσοφική σκέψη.

Εκτός από το ιστορικό του έργο, ο Γίββον ήταν επίσης γνωστός για τις απόψεις του σχετικά με τη θρησκεία, την πολιτική και τη φιλοσοφία και η κριτική του απέναντι στον Χριστιανισμό είναι συχνά σημείο αντιπαράθεσης. Όσον αφορά την ένταξή του στον Ελευθεροτεκτονισμό, ο Γίββον ήταν όντως Ελευθεροτέκτονας και μέλος της Στοάς του Λονδίνου.

Μυήθηκε στον Ελευθεροτεκτονισμό το 1760 στη Στοά των Εννέα Μουσών στο Λονδίνο, η οποία ήταν γνωστή για τα λογοτεχνικά και πνευματικά της μέλη. Η στοά αυτή είχε διάφορες εξέχουσες προσωπικότητες μεταξύ των μελών της και η σύνδεση του Γίββον με αυτήν συνάδει με τις διανοητικές του επιδιώξεις. Η συμμετοχή του στην Αδελφότητα ενίσχυσε το κύρος του μέσα στους πνευματικούς κύκλους της εποχής του.

Η ενασχόλησή του με τον Ελευθεροτεκτονισμό αποτελούσε μέρος του ευρύτερου κοινωνικού και διανοητικού του δικτύου. Η σύνδεσή του με τον Ελευθεροτεκτονισμό δεν ήταν τόσο προεξέχουσα στη δημόσια ζωή του όσο οι ιστορικές του μελέτες, αλλά αποτέλεσε ένα σημαντικό στοιχείο των κοινωνικών του αλληλεπιδράσεων κατά τον 18ο αιώνα.

Απεβίωσε το 1794, αφήνοντας πίσω του μια κληρονομιά που συνεχίζει να επηρεάζει τη μελέτη της ιστορίας και της πολιτικής σκέψης.