Γεννήθηκε το 1919 στη Δηµητσάνα και το 1920 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του τέκνο της Αρκαδικής Γης και εκδήλωνε πολλαπλώς συνεχές ενδιαφέρον για τη γενέτειρά του, την οποία υπεραγαπούσε. Νεότατος, σε ηλικία 23 ετών, έγινε µέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Στα χρόνια της Κατοχής ανέπτυξε πλούσια Αντιστασιακή δράση και ήταν µέλος της οργάνωσης «Μπουµπουλίνα» της Λέλας Καραγιάννη.
Το έτος 1954 έγινε Συµβολαιογράφος διαδεχθείς τον πατέρα του. Στο επάγγελµά του διέπρεψε επιστηµονικά και επαγγελµατικά. Ήταν εργασιακά ακαταπόνητος. Παρά τα προβλήµατα υγείας συνέχιζε να εργάζεται και µετά τη συνταξιοδότησή του µέχρι και την ηµέρα του θανάτου του. Ήταν ιδιαίτερα φιλοµαθής. Διατηρούσε µία βιβλιοθήκη τεσσάρων χιλιάδων τόµων βιβλίων την οποία ενηµέρωνε µε κάθε φροντίδα και επιµέλεια. Ήταν µέλος του Φιλολογικού Συλλόγου «Ο Παρνασσός», ενεργό µέλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας, είχε ενδιαφερθεί για τους Έλληνες της διασποράς και για τον λόγο αυτό είχε παρασηµοφορηθεί από τους Πατριάρχες Αντιοχείας και Ιεροσολύµων.
Μυήθηκε στις 5 Μαΐου 1958 στη Στ. «Δελφοί», στις 9 Φεβρουαρίου 1959 έλαβε τον βαθµό του Εταίρου και στις 4 Ιανουαρίου 1960 ανήλθε στον βαθµό του Διδασκάλου. Διετέλεσε Σεβ. της Στ. «Όσιρις», Μέγ. Γραµµ. της Μεγ. Στ. της Ελλάδος (1972-1975) και θήτευσε ως Μέγ. Διδ. από το 1975 έως το 1982. Ανυψώθηκε στον 33ο βαθµό το έτος 1996.
Διήλθε όλες τις τεκτονικές βαθµίδες και εκλέχθηκε δύο συνεχόµενες φορές στην ανώτατη διάκριση του Μεγ. Διδ. της Μεγ. Στ. της Ελλάδος.
Στις 20 Ιουνίου 2001 µετέστη στην Αιώνια Ανατολή.