ΣΤ:. Φοίνιξ Αθηνών
(Δερβένι 1887 – Αθήνα1980)    

Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1902-06) και αναγορεύτηκε Διδάκτορας της Φυσικομαθηματικής σχολής το 1909. Τιμήθηκε με το Ράλλειο βραβείο. Διετέλεσε βοηθός και επιμελητής της Ορυκτολογίας , Γεωλογίας και της Φυσικής στο Ε.Μ. Πολυτεχνείο . Έγινε καθηγητής στα προσαρτημένα σχολεία του Πολυτεχνείου (1906). Ταυτόχρονα έγινε επιμελητής του Γεωλογικού και Παλαιοντολογικού Μουσείου του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1920 εκλέχτηκε τακτικός καθηγητής της ορυκτολογίας και γεωλογίας στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή και παρέμεινε στη θέση αυτή ως το 1946. Την δεκαετία 1936-46 ήταν ταυτόχρονα καθηγητής ορυκτολογίας πετρογραφίας στη Φυσικομαθηματική σχολή Αθηνών. Ήταν μέλος της Ελληνικής Θαλασσογραφικής Επιτροπής. Χρημάτισε επιθεωρητής Γεωλόγος στο Υπουργείο Εθνικής οικονομίας. Ίδρυσε την Γεωλογική υπηρεσία το 1924. Συμμετείχε ως μελετητής στην κατασκευή του φράγματος του Μαραθώνα, έκανε μελέτες και παρείχε τεχνογνωσία σε υδροδοτήσεις χωριών και πόλεων. Ήταν ερευνητής μεταλλοφόρων κοιτασμάτων και έκανε πρωτότυπες ανακοινώσεις για τους ελληνικούς βωξίτες, χρυσό, υδρογονάνθρακες, φυσικό αέριο, πετρέλαια. Μελέτες και παρατηρήσεις για το ηφαίστειο της Σαντορίνης. Δημοσίευσε πάνω από 6000 άρθρα και μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά αλλά και στον τύπο. Έτυχε διεθνούς αναγνώρισης πολλών ινστιτούτων και γεωλογικών ενώσεων και εκπροσώπησε την Ελλάδα σε διεθνή συνέδρια. Διετέλεσε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 1939. Κατά τη διάρκεια της κατοχής ανέπτυξε εθνική δράση συμμετείχε στην ιδρυτική ομάδα της Ε.Π.Ο.Ν, εκλέχθηκε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης ΠΕΕΑ και έλαβε στη πρώτη συνεδρίαση στις Κορυσχάδες 1944, μαζί με τον επίσης Τέκτονα Ν. Καρβούνη. Λόγω της δράσης του μετά τον πόλεμο έχασε την έδρα του. Ανεχώρησε για τις ΗΠΑ και Αγγλία επί μακρόν. Στη διάρκεια της Απριλιανής δικτατορίας παραιτήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών.