ΣΤ:. Πυθαγόρας
(Κέρκυρα 1862- 1949)    

Σπούδασε στη Σχολή Ευελπίδων και έγινε αξιωματικός το μηχανικού. Το 1894 έγινε καθηγητής Γεωδαισίας. Ήταν επιτελής, με τον βαθμό του Λοχαγού, του Διαδόχου Κωνσταντίνου το 1897. Στη συνέχεια προσλήφθηκε στο νεοσυσταθέν Σώμα Γεν. Επιτελών 1904. Ανέλαβε την οργάνωση του Ταμείου Εθνικής Αμύνης, χάρις στο οποίο έγινε δυνατή η έναρξη οχύρωσης Θεσσαλίας και Ηπείρου και ανανέωσε τον εξοπλισμό του στρατού. Έλαβε μέρος ως αρχηγός του επιτελείου στην εκστρατεία των Βαλκανικών Πολέμων 1912-13 μαζί με τον Βασ. Κωνσταντίνο Β΄. Συνυπέγραψε με τον Βασιλέα, ως υπασπιστής του, τη συνθήκη άνευ όρων παράδοσης της Θεσσαλονίκης από τον Ταξίν Πασά . Διετέλεσε Αρχηγός του Γεν. Επιτελείου Στρατού. Δίδαξε στη σχολή Ευελπίδων. Το 1917-19 εξορίστηκε στην Κορσική από τους Βενιζελικούς. Καταδικάστηκε σε θάνατο από ειδικό στρατοδικείο (χωρίς να εκτελεστεί η ποινή του). Επανήλθε το 1920 και αποστρατεύτηκε το 1923. Υπήρξε ευφυής και εξαιρετικά καταρτισμένος στρατιωτικός. Τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Σωτήρος και πολλά μετάλλια ανδρείας Ελληνικά και ξένα. Έγραψε πολλά στρατιωτικά έργα και ιστορικά βιβλία για τους Βαλκανικούς και την Μικρασιατική εμπλοκή καθώς και τα στρατιωτικά απομνημονεύματά του .