Γελοιογράφος
ΣΤ:. Βυζάντιον
(Κωνσ/πολη 1894 – Αθήνα 1977)    

Σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Στη συνέχεια φοίτησε στη Σχολή Γλωσσών και Εμπορίου. Το 1915 έρχεται στην Ελλάδα και δούλεψε επί 5ετία στην Εθνική Τράπεζα κατάστημα της Θεσσαλονίκης. Από το 1922 εργάζεται στην εφημερίδα Ελεύθερο Βήμα, του Δ. Λαμπράκη που μετονομάσθηκε σε ΒΗΜΑ και Αθηναϊκά Νέα μετέπειτα Τα Νέα. Εκεί πλέον δημοσιεύει σκίτσα και γελοιογραφίες. Η δουλειά του ξεχωρίζει από την αρτιότητα και λεπτομέρεια της εικόνας, την κίνηση, τη ζωντάνια αλλά κυρίως για την χιουμοριστική έκφραση και εξυπνάδα του μηνύματος που δίνει. Η σατιρική του ματιά είναι διεισδυτική. Ο Δημητριάδης έχει κυρίως πολιτικό λόγο και εκπληκτική ικανότητα να φιλοτεχνεί γελοιογραφίες πολιτικών ανδρών, που γίνονται αμέσως αντιληπτές από το κοινό (Πρόεδρος Κ. Τσάτσος με την κότα) . Την περίοδο της κατοχής οι γελοιογραφίες του έχουν ένα μαύρο τραγικό χιούμορ. Ζωγράφοι και χαράκτες θα ενταχθούν στον αντιστασιακό αγώνα, (παράδειγμα γελοιογραφίες του Μουσολίνι ) έτσι και ο Δημητριάδης με το πενάκι του θα δώσει εξαιρετικά δείγματα τέχνης. Το ταλέντο του είναι πολυσχιδές, κοσμεί σχολικό αλφαβητάρι, εκδίδει γελοιογραφικές σειρές είτε της σύγχρονης κοινωνίας ή π.χ. της αριστουργηματικής διασκευής της ομηρικής Οδύσσειας. Το 1961 τιμήθηκε με το Α΄ βραβείο του Παγκόσμιου Διαγωνισμού Πολιτικής Γελοιογραφίας στο Los Angeles και το 1969 με το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών της Ακαδημίας Αθηνών. Ο Δημητριάδης μπορεί να θεωρηθεί ως πρόδρομος καλλιτέχνης των σημερινών Κόμικς. Αυτός ήταν ο επονομαζόμενος Πρύτανης της γελοιογραφίας που μας χάρισε γέλιο και σκεπτικισμό.