Γιος του βασιλέως Γεωργίου Α΄. Φοίτησε στη Σχολή Ευελπίδων και αποφοίτησε ως ανθυπίλαρχος το 1901. Ήταν πολύγλωσσος (5 γλωσ.) Μετά το κίνημα του Γουδί 1909 μετέβη στην Γερμανία και κατετάχθη για ανώτερη εκπαίδευση στο Σύνταγμα Δραγόνων. Επανήλθε στην Ελλάδα και στην ενεργό υπηρεσία επί κυβερνήσεως Ελευθ. Βενιζέλου. Έλαβε μέρος επιτελικό στους Βαλκανικούς πολέμους. Τιμήθηκε με Αριστείον ανδρείας. Προήχθη σε Συνταγματάρχη ως Δ/της του Ιππικού. Απεστάλη κατά τη διάρκεια του 1ου Παγκοσμίου πολέμου στην Αγγλία ως αντιπρόσωπος της Κυβερνήσεως. Μετά την απομάκρυνση του αδελφού του Βασιλέα Κωνσταντίνου Α’, ιδιώτευσε στην Αθήνα. Το 1917 αναχώρησε στην Ελβετία. Το 1920 επανήλθε στην Ελλάδα με τον αδελφό του Χριστόφορο επίσης Τέκτονα και ανέλαβε τα στρατιωτικά του καθήκοντα.

Το 1921 βρίσκεται επικεφαλής της ΧΙΙ Μεραρχίας στη Μ. Ασία. Εμπλέκεται σε μάχες με τους Τούρκους Κιουτάχεια, Εσκή Σεχήρ και τέλος στο Αφιόν Κραχισάρ. Το στρατιωτικό του σώμα είχε πολλές επιτυχίες. Τελικά όμως το μεγάλο βάθος της εισβολής προς την Άγκυρα, ο ελλιπής έως ανύπαρκτος ανεφοδιασμός και η απόλυτη σύγχυση που επικράτησε στην εκτέλεση εντολών και κινήσεων, οδήγησε στην υποχώρηση. Ο Δεκέμβριος του 1921 βρίσκει τον πρίγκιπα Ανδρέα στη Σμύρνη και μετά η επιστροφή στην Ελλάδα. Διορίζεται Διοικητής του Ε’ Σώματος στρατού στην Ήπειρο έως τον 9/1922. Σε λίγο ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος εξορίζεται και παραιτείται υπέρ του Γεωργίου Β’. Ο Ανδρέας παραμένει με την οικογένεια του στην Κέρκυρα .

Οι συνέπειες της Μικρασιατικής καταστροφής θα προξενήσουν μεγάλες αναταράξεις στον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας. Ο Ανδρέας θα περάσει από το Επαναστατικό δικαστήριο 1922, με άλλους αξιωματικούς και θα κηρυχθεί έκπτωτος του βαθμού του. Ο Ανδρέας τελικά θα αναχωρήσει και θα ζήσει σε Ευρωπαϊκές χώρες έως τον θάνατό του στο Μονακό το 1944. Συνέγραψε ένα βιβλίο με στρατιωτικά ενθυμήματα από την Μικρασιατική καταστροφή το 1930. ‘’ Towards Disaster : The Greek Army in Asia Minor 1921’’.