ΣΤ:. Σκενδέρμπεης
(Κύμη 1894 – Αθήνα 1976)

Σπούδασε στη Σχολή Ναυτ. Δοκίμων , Σχολή Πυροβολικού και Σχολή Επιτελών του Port Smooth και έφτασε στο βαθμό του Αντιναυάρχου (1947). Πολέμησε στο Αιγαίο κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους και στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ως ύπαρχος. Το 1920-21 έγινε καθηγητής της πυροβολικής στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και στη Σχολή Πολέμου . Το 1928 προήχθη σε Δ/τη μοίρας Αντιτορπιλικών . Το 1930 έγινε υπασπιστής του Προέδρου Δημοκρατίας . Το 1935 αποστρατεύθηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο, λόγω της συμμετοχής του στο κίνημα των δημοκρατικών Βενιζελικών, του εδόθη χάρη και αποκαταστάθηκε. Με την κήρυξη του πολέμου (1940) και με αίτησή του επανήλθε στην ενεργό δράση . Εστάλη ως ναυτικός ακόλουθος στην Αγγλία (1941) και έγινε Δ/της της Β΄Μοίρας Α/Τ . Το 1943 έγινε υποναύαρχος και αρχηγός του στόλου στη Μ. Ανατολή .

Έλαβε μέρος σε πολλές σημαντικές επιχειρήσεις στην Μεσόγειο, Σικελία, Τύνιδα, Δωδεκάνησα. Στον Αλεξανδρή παραδόθηκε μέρος του Ιταλικού στόλου . Τέλος υπηρέτησε ως αρχηγός Ναυστάθμου και Ναυτ. Διοικήσεων. Για ένα μικρό διάστημα έγινε Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας (1945). Τιμήθηκε με παράσημα και άλλες διακρίσεις, συνοπτικά αναφέρουμε, Αργυρούς Σταυρός 1915, Χρυσός του Γεωργίου Α΄, Μετάλλια Ελληνοτουρκικού και Ελληνοβουλγαρικού 1913, Αγγλικό παράσημο Ταξιάρχου, Σταυρός Β.Ν, Σταυρός Ταξιαρχών Γεωργίου Α΄ . Συνέγραψε ιστορικά έργα και πολλές μελέτες για την Ναυτοσύνη των Ελλήνων. Τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών (1930 & 1955) για το συγγραφικό του έργο.