Πανεπιστημιακός
ΣΤ:. Ποσειδωνία
(Ζαγορά 1824 –Πειραιά 1893)    

Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης. Κατόπιν σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1843 μετέβη στο Μόναχο και έλαβε το διδακτορικό του τίτλο από το εκεί Πανεπιστήμιο (1846). Στη συνέχεια εργάστηκε σε νοσοκομεία των Παρισίων, μέχρι το 1849, οπότε και επέστρεψε στην Ελλάδα. Γίνεται υφηγητής. Στη συνέχεια γίνεται ο πρώτος έκτακτος καθηγητής στο νέο μάθημα της Γενικής Μικροσκοπικής Ανατομίας ( 1852). Αργότερα γίνεται έκτακτος καθηγητής της Φαρμακολογίας και το 1862 τακτικός. Από το 1852 έως το 1863 είναι Δ/της των εργαστηρίων Παθολογικής Ανατομίας. Είχε την τιμή αλλά και την αξία να γίνει ο 1ος Δ/της του νεοσύστατου Τζάνειου Νοσοκομείου Πειραιώς. Αποκτά μεγάλη επιστημονική κατάρτιση και χαίρει τεράστια εκτίμησης και φήμης.

Έχει μείνει στην ιστορία της Ιατρικής η ρήση του ‘’Ουδείς Ιατρός Αφιλοσόφητος’’ .

Ασχολείται με τα κοινά, γράφει ιατρικές Μονογραφίες και άρθρα σε ιατρικά περιοδικά Ασκληπιός, Ιατρική Μέλισσα, Ιατρική Εφημερίδα. Γράφει όμως και για εθνικά θέματα σε σοβαρά έντυπα της εποχής, επισημαίνει τον επερχόμενο πανσλαβισμό. Εμπνέεται και γράφει ποιήματα για τον Κρητικό αγώνα ‘’ Τα Κρητικά’’ (1867). Μεταφράζει ξένους συγγραφείς. Ενισχύει επαναστατικά κινήματα της Θεσσαλίας, Μακεδονίας, Ηπείρου και Κρήτης ! Διατέλεσε πληρεξούσιος της Θεσσαλίας στην Εθνοσυνέλευση του 1862-3. Το 1883 ανέλαβε την έδρα της Βοτανικής. Υπήρξε Κοσμήτωρ της Ιατρικής Σχολής το Πανεπιστημίου Αθηνών και Πρύτανης το 1887-88. Ήταν ιδιαίτερα αγαπητός από τους άλλους καθηγητές και μαθητές του , ως δίκαιος και εξαιρετικός ομιλητής. Στο Τζάνειο νοσοκομείο υπάρχει και ανδριάντας του