Προσαρμογή Προτιμήσεων Συναίνεσης

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας βοηθήσουμε να πλοηγηθείτε αποτελεσματικά και να εκτελέσετε ορισμένες ενέργειες. Θα βρείτε λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με όλα τα cookies κάτω από κάθε κατηγορία συναίνεσης παρακάτω.

Τα cookies που κατηγοριοποιούνται ως «Απαραίτητα» αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας, καθώς είναι αναγκαία για την ενεργοποίηση των βασικών λειτουργιών του ιστότοπου.... 

Πάντα Ενεργά

Τα απαραίτητα cookies είναι ζωτικής σημασίας για τις βασικές λειτουργίες του ιστότοπου, ο οποίος δεν θα λειτουργεί με τον προβλεπόμενο τρόπο χωρίς αυτά.Τα cookies αυτά δεν αποθηκεύουν δεδομένα προσωπικής ταυτοποίησης.

Δεν υπάρχουν cookies για εμφάνιση.

Τα λειτουργικά cookies βοηθούν στην εκτέλεση ορισμένων λειτουργιών, όπως η κοινή χρήση του περιεχομένου του ιστότοπου σε πλατφόρμες κοινωνικών μέσων, η συλλογή σχολίων και άλλες λειτουργίες τρίτων.

Δεν υπάρχουν cookies για εμφάνιση.

Τα αναλυτικά cookies χρησιμοποιούνται για να κατανοήσουμε πώς αλληλεπιδρούν οι επισκέπτες με τον ιστότοπο. Αυτά τα cookies παρέχουν πληροφορίες σχετικά με μετρήσεις, όπως ο αριθμός των επισκεπτών, το ποσοστό εγκατάλειψης, η πηγή επισκεψιμότητας κ.λπ.

Δεν υπάρχουν cookies για εμφάνιση.

Τα cookies απόδοσης χρησιμοποιούνται για την κατανόηση και την ανάλυση των βασικών δεικτών απόδοσης του ιστότοπου, οι οποίοι βοηθούν στην παροχή μιας καλύτερης εμπειρίας χρήστη για τους επισκέπτες.

Δεν υπάρχουν cookies για εμφάνιση.

Τα cookies διαφήμισης χρησιμοποιούνται για να δώσουν στους επισκέπτες προσαρμοσμένες διαφημίσεις βάσει των σελίδων που έχουν επισκεφτεί και να αναλύσουν την αποτελεσματικότητα της διαφημιστικής καμπάνιας.

Δεν υπάρχουν cookies για εμφάνιση.

Μαρκοράς Γεράσιμος (Κεφαλονιά, 1826 – 1911)           
Στοά "Φοίνιξ υπ' αριθμ. 1" Κερκύρας

Απόγονος μεγάλης και αρχοντικής Κερκυραϊκής οικογένειας γιος του νομικού και λόγιου Γεωργίου Μαρκορά αξιωματούχου της επτανησιακής πολιτείας και της ένωσής της με την Ελλάδα το 1864. Ο Γερ. Μαρκοράς σπούδασε στην Ιόνιο Ακαδημία, με δάσκαλο του τον Ανδρέα Κάλβου. Το 1849 πηγαίνει στην Ιταλία για να παρακολουθήσει νομικές σπουδές και ιταλική φιλολογία. Τρία χρόνια αργότερα επιστρέφει στην Κέρκυρα και παίρνει το δίπλωμα των Νομικών. Δεν ασχολείται όμως με την νομική επιστήμη αλλά γοητευμένος από την Ποίηση, συμμετέχει στους φιλολογικούς κύκλους του νησιού που συγκέντρωνε τα εκλεκτότερα πνεύματα της εποχής με κεντρικό τον Διον. Σολωμό. Το 1854 παντρεύεται την Αικατερίνη Δούσμανη αλλά την χάνει πρόωρα και αυτό τον επηρεάζει ψυχολογικά και αποξενώνεται κοινωνικά.

Αφοσιώνεται στην τέχνη του κατά το παράδειγμα του Σολωμού. Δημοτικιστής και αγνός πατριώτης αγωνίζεται για την ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα. Το 1857 δημοσιεύει την Ωδή, που αφιερώνει ως νεκρολογία στο θάνατο του Σολωμού. Συνεχίζει το συγγραφικό του έργο με έμμετρα ποιήματα, Σατιρίζει μέσα από την ποίησή του την πολιτική. Εμπνέεται από την Κρητική Επανάσταση του 1866 και το ολοκαύτωμα του Αρκαδίου, και εκδίδει τον Όρκο το 1875, ένα τεράστιο επικό έργο, 1624 ιαμβικών δεκαπεντασύλλαβων στίχων. Ο Μαρκοράς καθιερώθηκε ως ξεχωριστός ποιητής συνεχιστής της Επτανησιακής σχολής Σολωμού και Κάλβου. Στα τελευταία του ποιήματα της περιόδου 1890-1900 διαφαίνεται μία στροφή τεχνοτροπίας και ύφους, η οποία όμως δεν ολοκληρώνεται λόγω ηλικίας.