Προσαρμογή Προτιμήσεων Συναίνεσης

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας βοηθήσουμε να πλοηγηθείτε αποτελεσματικά και να εκτελέσετε ορισμένες ενέργειες. Θα βρείτε λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με όλα τα cookies κάτω από κάθε κατηγορία συναίνεσης παρακάτω.

Τα cookies που κατηγοριοποιούνται ως «Απαραίτητα» αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας, καθώς είναι αναγκαία για την ενεργοποίηση των βασικών λειτουργιών του ιστότοπου.... 

Πάντα Ενεργά

Τα απαραίτητα cookies είναι ζωτικής σημασίας για τις βασικές λειτουργίες του ιστότοπου, ο οποίος δεν θα λειτουργεί με τον προβλεπόμενο τρόπο χωρίς αυτά.Τα cookies αυτά δεν αποθηκεύουν δεδομένα προσωπικής ταυτοποίησης.

Δεν υπάρχουν cookies για εμφάνιση.

Τα λειτουργικά cookies βοηθούν στην εκτέλεση ορισμένων λειτουργιών, όπως η κοινή χρήση του περιεχομένου του ιστότοπου σε πλατφόρμες κοινωνικών μέσων, η συλλογή σχολίων και άλλες λειτουργίες τρίτων.

Δεν υπάρχουν cookies για εμφάνιση.

Τα αναλυτικά cookies χρησιμοποιούνται για να κατανοήσουμε πώς αλληλεπιδρούν οι επισκέπτες με τον ιστότοπο. Αυτά τα cookies παρέχουν πληροφορίες σχετικά με μετρήσεις, όπως ο αριθμός των επισκεπτών, το ποσοστό εγκατάλειψης, η πηγή επισκεψιμότητας κ.λπ.

Δεν υπάρχουν cookies για εμφάνιση.

Τα cookies απόδοσης χρησιμοποιούνται για την κατανόηση και την ανάλυση των βασικών δεικτών απόδοσης του ιστότοπου, οι οποίοι βοηθούν στην παροχή μιας καλύτερης εμπειρίας χρήστη για τους επισκέπτες.

Δεν υπάρχουν cookies για εμφάνιση.

Τα cookies διαφήμισης χρησιμοποιούνται για να δώσουν στους επισκέπτες προσαρμοσμένες διαφημίσεις βάσει των σελίδων που έχουν επισκεφτεί και να αναλύσουν την αποτελεσματικότητα της διαφημιστικής καμπάνιας.

Δεν υπάρχουν cookies για εμφάνιση.

(Ζάκυνθος 1792 – Αγγλία1869) 

Ο Κάλβος γεννήθηκε στην Ζάκυνθο από μητέρα Ελληνίδα αρχοντοπούλα και από πατέρα τυχοδιώκτη μισθοφόρο του Ενετικού στρατού. Το 1902 ο πατέρας Τζ. Κάλβος παίρνει τα δυο παιδιά του και εγκαταλείπει την μητέρα, για να εγκατασταθεί στο Λιβόρνο. Εκεί ο φιλομαθής Ανδρέας μορφώνεται. Το 1812 ο πατέρας του πεθαίνει . Ο Κάλβος θα περιηγηθεί στα μεγάλα πνευματικά κέντρα της εποχής, Πίζα και Φλωρεντία. Τότε θα συναντήσει τον μέντορα της ζωής του Ugo Foscolo, τον πιο τιμημένο ποιητή και διανοούμενο της εποχής. Αυτός θα τον μυήσει στον νεοκλασικισμό και φιλελευθερισμό. Ο Κάλβος γράφει τότε τρεις τραγωδίες, ολοκληρώνει 4 δραματικούς μονολόγους. Ο Foscolo αυτοεξορίζεται στη Ζυρίχη για αποφύγει την Αυστριακή κυριαρχία. Οι δύο φίλοι θα ξανασυναντηθούν το 1816 για να φύγουν στην Αγγλία. Ο Κάλβος έχει αρχίσει να γράφει τις ωδές του. Η φιλία των δύο ανδρών κλονίζεται λόγω της ιδιοσυγκρασίας τους. Ο Κάλβος παραδίδει μαθήματα και δίνει διαλέξεις. Το 1819 παντρεύεται την Τερέζα Τόμας η οποία θα πεθάνει έα χρόνο αργότερα όπως και η κόρη τους. Μία αποτυχημένη σχέση με μαθήτριά του τον οδηγεί σε απόπειρα αυτοκτονίας (1820). Επιστρέφει στη Φλωρεντία και εμπλέκεται στο κίνημα των Καρμπονάρων συλλαμβάνεται και απελαύνεται 23.4.1821. Από τις καταθέσεις των ανακρίσεων προκύπτει ότι ήταν γνώστης των αρχών του Τεκτονισμού και πιθανότατα να είχε σχέσεις και να μυήθηκε. Όλες οι μυστικές εταιρείες της εποχής είχαν διαύλους επικοινωνίας και λειτουργούσαν σαν συγκοινωνούντα δοχεία. Συγκλονίζεται από την Ελληνική επανάσταση και εκδίδει το 1824 το πιο εμπνευσμένο έργο του , την ΄΄Λύρα΄΄ με τις ωδές του. Το έργο αυτό μεταφράζεται στα Γαλλικά και γίνεται με ενθουσιασμό δεκτό. Στα 1825 μεταβαίνει στο Παρίσι όπου λίγο αργότερα θα εκδώσει άλλες δέκα ωδές, τα ΄΄Λυρικά΄΄. Το 1826 πηγαίνει στο Ναύπλιο αηδιάζει από τις εμφύλιες διαμάχες και την αδιαφορία για εκείνο και το έργο του. Φεύγει για την Κέρκυρα. Διδάσκει στην Ιόνιο Ακαδημία παραμένει έως το 1836 και αναγνωρίζεται μέλος της Ακαδημίας. Το 1841 αναλαμβάνει τη διεύθυνση του Κερκυραϊκού γυμνασίου. Δημοσιογραφεί στις τοπικές εφημερίδες. Το 1852 επιστρέφει στην Αγγλία ( Louth) όπου θα παντρευτεί και θα διδάσκει έως τον θάνατό του το 1869. Ο Κάλβος με το έργο του έγινε γνωστός και αγαπήθηκε από τους Φιλέλληνες της Ευρώπης (στο έργο του Λύρα υπήρχε και ερμηνευτικό λεξικό). Η ιδιομορφία της γλώσσας του προκύπτει από τη συμβίωση Δημοτικής και Καθαρεύουσας. Συνδύαζε επίσης δύο αντίθετες δυνάμεις μεταξύ του αρχαίου και του νέου κόσμου, (νεοκλασικισμός – ρομαντισμός) , (Δίας – Θεός). Η πατρίδα μας και οι πνευματικοί της άνδρες αναγνώρισαν στο τέλος του 19ου αιώνα τη μεγάλη του αξία.