Σπούδασε στη Νομική Αθηνών και στη συνέχεια στην Κωνσταντινούπολη. Εξάσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στην Θεσσαλονίκη. Παράλληλα εισήλθε στην πατριωτική απελευθερωτική οργάνωση “Οργάνωση Κωνσταντινουπόλεως” του άλλου μεγάλου πατριώτη και τέκτονα Αθαν. Σουλιώτη. Μετά την επανάσταση των Νεοτούρκων (1908) εξελέγη από το Ελληνικό στοιχείο της Ανατ. Μακεδονίας, βουλευτής στο Οθωμανικό Κοινοβούλιο, (1908-1912). Στα χρόνια αυτά είχε έντονη και στενή “εθνική” συνεργασία με τον Πατριάρχη Ιωακείμ τον Γ΄.
Μετά τους ένδοξους Βαλκανικούς πολέμους συνεργάστηκε με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Το 1915 εξελέγη Βουλευτής Σερρών. Συμμετείχε στη Κυβέρνηση της Εθνικής Αμύνης, ως Υπουργός Δικαιοσύνης (1916-1917). Στη συνέχεια έγινε Υπουργός Παιδείας και Εκκλησιαστικών, έως το 1920. Ήταν εισηγητής της Δημοτικής γλώσσας στα δημοτικά σχολεία. Επίσης σημαντικό έργο του ήταν η σύστασης και συγκρότησης Δικαστηρίων ανηλίκων. Συμμετείχε στην επιτροπή διαμόρφωσης του Αστικού κώδικα.
Το 1929 εξελέγη Γερουσιαστής Θεσσαλονίκης και πάλι υπουργός Δικαιοσύνης με συμμετοχή στο Β΄Νομοθετικό σώμα. Το 1930-32 έγινε υπουργός Συγκοινωνιών. Εκλέχθηκε κι άλλες φορές βουλευτής. Μετά τον μεγάλο πόλεμο επί κυβερνήσεως Τσαλδάρη- Σοφούλη έγινε και πάλι υπουργός Αεροπορίας.