Εν .·. Αν.·. Αθηνών 22 Σεπτεμβρίου 2020
ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 3 / 2020
Νέα Τεκτονική περίοδος
Αδελφοί μου,
Έξη μήνες τώρα, βιώνουμε νέες συνθήκες ζωής, λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, που κυριολεκτικά έχει ανατρέψει την ομαλότητα σε ολόκληρο τον Τεκτονικό κόσμο παγκοσμίως και όχι μόνο.
Η νέα πραγματικότητα έχει μεταλλάξει τις οικονομίες, έχει μεταμορφώσει την ισορροπία όλων των βασικών κοινωνικών δομών και έχει επηρεάσει ουσιαστικά την εκπαίδευση.
Όμως για εμάς τους Τέκτονες το σπουδαιότερο όλων είναι η μεγάλη αλλαγή που παρατηρείται στις ανθρώπινες σχέσεις. Αυτή η πανδημία έχει φέρει στο προσκήνιο πλήθος από ψυχολογικές καταστάσεις φόβου, ανασφάλειας και καχυποψίας, συγκρούσεις δικαιωμάτων και μεγάλους προβληματισμούς στη φιλοσοφική σκέψη.
Μέσα από όλα αυτά έχει αναδειχθεί η ψηφιακή παντοδυναμία, σε μία εποχή κατά την οποία οι εξελίξεις της κβαντομηχανικής και οι δυνατότητες της κβαντικής διεμπλοκής δημιουργούν τελείως νέες προοπτικές. Στην εποχή που η ρομποτική, η διεισδυτικότητα της πληροφορικής, η νανοτεχνολογία, η τεχνητή νοημοσύνη και η παντοκρατορία του Internet, περιθωριοποιούν όλο και περισσότερο τις ανθρωπιστικές επιστήμες, προδιαγράφοντας έναν τελείως διαφορετικό μέλλον για τον άνθρωπο με μεγάλες προοπτικές. Για τον τεχνολογικό και ψηφιακό πλέον άνθρωπο, τον μετα-άνθρωπο, ο οποίος φαίνεται να παίρνει τη σκυτάλη από τους προγόνους του και να υπόσχεται την ολική ανατροπή.
Αρχικά ο άνθρωπος χρησιμοποιούσε τα χέρια του και τα εργαλεία και με τον τρόπο αυτό είχε άμεση συμμετοχή στην ολοκλήρωση των κατασκευών του, έτσι η εξάρτησή του από τη φύση ήταν απόλυτα συμβατή με την χοϊκή καταβολή του. Επινοώντας τις μηχανές περιόρισε την αμεσότητα κατά την διάρκεια της εκτέλεσης των έργων του και παράλληλα διαμόρφωσε γύρω του ένα περιβάλλον τεχνητό, υποκατάστατο της αληθινής φύσης. Με αυτή την εξέλιξη αυξήθκε η γνώση του και η δύναμή του, αλλά μίκρυνε και κόντυνε, η εσωτερική όρασή του.
Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές υποδούλωσαν την υπολογιστική σκέψη του και η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης ένα μεγάλο μέρος της εργασίας του. Τα σημαντικότερα πράγματα πλέον μπορούν να τα κάνουν οι μηχανές και μάλιστα καλύτερα. Με τον τρόπο αυτό ο άνθρωπος λιγοστεύει ακόμη περισσότερο, όμως γίνεται πιο αποτελεσματικός και παραγωγικός, αλλά λιγότερο άνθρωπος.
Για εμάς τους Τέκτονες σήμερα παρουσιάζεται μια μεγάλη ευκαιρία που πρέπει να αξιοποιήσουμε καταλλήλως και να την μεταλαμπαδεύσουμε σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Αυτό θα επιτευχθεί με την προώθηση της ισορροπίας των ανθρωπίνων σχέσεων, με την εκμετάλλευση της ψηφιακής δύναμης και εντέλει με την δημιουργία ενός τεχνολογικού και ψηφιακού μετα-τέκτονα ο οποίος θα διογκωθεί ηθικά, θα βλέπει μακριά, θα λειτουργεί συλλογικά, θα συνεργάζεται και όλα αυτά θα τα κάνει με μοναδικό γνώμονα την αγάπη, την προσφορά και την αλληλεγγύη.
