Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, επιμορφώθηκε και εξειδικεύτηκε μεταξύ του 1927 έως 1930, σε διάφορα πανεπιστήμια της Ευρώπης (Παρίσι, Στρασβούργο, Δρέσδη, Ρώμη, Βιέννη, Πράγα, δαπάναις της Κοινωνίας των Εθνών και του Κράτους, στην Παιδιατρική, μικροβιολογία και υγιεινή. Διορίστηκε Τμηματάρχης και Διοικητής του Υπουργείου Υγιεινής επί 20ετία (1922 – 1942). Διετέλεσε και τακτικό μέλος του Ανωτάτου Υγειονομικού Συμβουλίου. Το 1942 μετετέθη ανώτατος υγειονομικός σύμβουλος στην Θεσσαλονίκη.

Εξελέγη παμψηφεί, αυτοτελής καθηγητής, του Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης το 1942. Και το 1947 μετά την επανίδρυση της έδρας ανέκτησε την έδρα του. Δίδαξε ως τακτικός καθηγητής από το 1950, έως το 1954, οπότε και παραιτήθηκε λόγω κοπώσεως. Συνέβαλε στην ίδρυση και οργάνωση Ιατρικών Συλλόγων. Έγραψε πολλές πρωτότυπες εργασίες επί ζητημάτων ιατρικής και υγιεινής. Αρθρογραφούσε σε ιατρικά περιοδικά και σε εγκυκλοπαίδειες. Εξέδωσε ιατρικό περιοδικό με τίτλο Αρχείον Ιατρικών Επιστημών.