Σγουρίτσας Χρήστος (Λακωνία, 1895 – Αθήνα, 1966)  
Στοά "Βυζάντιον"

Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κατόπιν επιμορφώθηκε στα Πανεπιστήμια της Χαϊδελβέργης και Μονάχου.  Ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ της Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1929. Καθηγητής της Παντείου Σχολής Πολιτικών Επιστημών (1931-1934). Υφηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1931. Έκτακτος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Θεσσαλονίκης το 1934. Τακτικός καθηγητής (1951) στη Νομική Σχολή Αθηνών.

Στη διάρκεια του μεγάλου πολέμου συμμετείχε στην αντιστασιακή οργάνωση ΕΔΕΣ, γι’ αυτό συνελήφθη από τους Ιταλούς και καταδικάστηκε σε 20 χρόνια ειρκτή! Με την συνθηκολόγηση της Ιταλίας απελευθερώθηκε και βγήκε ξανά στα βουνά της Ηπείρου με τον Ναπολέοντα Ζέρβα, ως σύμβουλός του. Εκπροσώπησε τον ΕΔΕΣ στη Συμφωνία της Καζέρτας και συνυπέγραψε τη γνωστή συμφωνία μεταξύ ΕΛΑΣ(ΕΑΜ) και ΕΔΕΣ (Κυβέρνηση) για τον τερματισμό των εχθροπραξιών. Διετέλεσε υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων στην εξόριστη κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, στο Κάιρο.

Το 1945 διορίσθηκε γενικός διοικητής Ηπείρου. Το 1963 υπουργός Δικαιοσύνης στην Υπηρεσιακή κυβέρνηση Μαυρομιχάλη.  Αργότερα ο Σγουρίτσας έγινε καθηγητής και σύμβουλος του Βασιλέα Κωνσταντίνου Β΄ σε Νομικά θέματα. Άφησε ένα μεγάλο έργο σε Νομικά θέματα, επιλεκτικά αναφέρουμε: Επανάστασις, πολιτεία, δίκαιον(1925), Πολιτικοί θεσμοί των Αρχαίων Σπαρτιατών(1931), Εγχειρίδιον Συνταγματικού Δικαίου (1951),Μέγας Χάρτης των ελευθεριών(1947), Συνταγματικόν Δίκαιον (2 τομ.) 1958-64 . κ.α. Τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Φοίνικα , τον Χρυσό Σταυρό μετά ξιφών και τον Χρυσό Σταυρό του Στέμματος του Παναγίου Τάφου.