Σπούδασε φιλολογία και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Επιμορφώθηκε σε μεταπτυχιακές σπουδές στα Πανεπιστήμια της Γενεύης, του Πρίνστον, Κολούμπια και στο Παιδαγωγικό ινστιτούτο Ζαν Ζακ Ρουσσώ. Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους 1912-13. Διετέλεσε καθηγητής Γυμνασίων και Λυκείων από 1906 έως 1917. Στη συνέχεια έγινε επιμελητής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1923-27) και λίγο αργότερα καθηγητής της Παιδαγωγικής Ψυχολογίας στη Μαράσλειο Ακαδημία 1925-26.
Αναγνωρίζεται τακτικός καθηγητής Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, (1927-41). Στη συνέχεια γίνεται καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών στην έδρα της Φιλοσοφίας (1941-58). Υπήρξε πρωτοπόρος και υπέρμαχος στην καθιέρωση του μαθήματος της Ψυχολογίας στα πανεπιστήμια .
Το 1954 ίδρυσε την «Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία» μαζί με τον καθηγητή της Ψυχιατρικής Κ. Κωνσταντινίδη και άλλους Ψυχολόγους, παιδαγωγούς και λοιπούς επιστήμονες. Οι έρευνες, ανακοινώσεις και μελέτες της Εταιρείας αυτής είδαν το φως στο περιοδικό «Προμηθεύς».
Υπήρξε μέλος διεθνών επιστημονικών εταιριών, ακαδημιών, συμμετείχε με εισηγήσεις σε διεθνή συνέδρια. Άφησε μεγάλο συγγραφικό και επιστημονικό έργο : Κοινωνιολογία, Η Ψυχολογία του παιδός, Γενική Ψυχολογία, Η Ψυχολογία του εφήβου κ,α. Η πολιτεία τον τίμησε με τον Ταξιάρχη των Ταγμάτων του Γεωργίου Α΄ και του Φοίνικος.
Πριν πεθάνει δε λησμόνησε και τη γενέτειρά του και με την ιδιόγραφη διαθήκη του της 15-1-1963 άφησε όλη την κινητή και ακίνητη περιουσία του για την ίδρυση του «ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΙ ΑΝΝΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ», του οποίου κύριος σκοπός είναι η χορήγηση υποτροφιών σε νέους και νεανίδες από την επαρχία Γορτυνίας.