Γόνος γνωστής οικογενείας αγωνιστών και πολιτικών. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ασχολήθηκε κι αυτός με την πολιτική. Εξελέγη πολλές φορές βουλευτής, το 1913, 1915, 1917, 1925 και 1926. Αρχικά υποστήριζε τον Βενιζέλο αλλά αργότερα μεταπήδησε στο στρατόπεδο των Βασιλικών εξ αιτίας των οικογενειακών φιλοβασιλικών δεσμών.

Το 1919 συλλαμβάνεται και φυλακίζεται. Η κυβέρνηση Δημ. Γούναρη θα τον αποφυλακίσει το 1921. Διορίζεται Νομάρχης Αττικοβοιωτίας το 1922. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τον Δήμο Πατρέων, όπως ο πατέρας και ο θείος του. Πρώτη φορά εκλέγεται δήμαρχος το 1934 έως 1941. Κατά την Γερμανική κατοχή παύεται και εντάσσεται στις ανταρτικές δυνάμεις . Πολεμά εναντίον των κατακτητών.

Μετά την απελευθέρωση, επιστρέφει στην Πάτρα. Ήταν αρχηγός του Λαϊκού κόμματος στις εκλογές της Κυβέρνησης του Βουνού και επανεκλέγεται βουλευτής. Επανέρχεται ως Δήμαρχος τα έτη 1951-54 και 1954-59. Επί δημαρχίας του κατασκευάστηκε το αεροδρόμιο του Αράξου, ηλεκτροδοτήθηκε η πόλη μέσω της νεοσύστατης ΔΕΗ, αποπερατώθηκε ο καθεδρικός ναός του Αγ. Ανδρέα και δημιουργήθηκε η Δημοτική Βιβλιοθήκη και άλλα κοινωφελή έργα υποδομής.