Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1903. Σε ηλικία είκοσι ετών τελείωσε τις σπουδές του στο Ε.Μ. Πολυτεχνείου και έλαβε το δίπλωμα του πολιτικού μηχανικού. Στη συνέχεια και έως το 1930, πρωτοστάτησε και διηύθυνε πολλά μεγάλα τεχνικά έργα. Το 1930 εξελέγη έκτακτος καθηγητής στο ΕΜΠ, στην έδρα της Εφηρμοσμένης Στατικής και Σιδηρών κατασκευών. Το 1942 έγινε Τακτικός καθηγητής της έδρας.

Το 1932 καλείται να βοηθήσει στην ανοικοδόμηση και ανασυγκρότηση της Κορινθίας μετά τους φοβερούς σεισμούς του 1928. Διορίζεται Δ/της του Αυτονόμου Οργανισμού Σεισμοπαθών και βοηθά πολύ το όλο εγχείρημα. Διακρίθηκε διεθνώς για τις μελέτες του στην κατασκευή αντισεισμικών κτηρίων. Το 1935 διετέλεσε σύμβουλος των Ελληνικών Σιδηροδρόμων.  Το 1936 γίνεται καθηγητής της Σχολής Εφαρμογής Μηχανικού.

Τα έτη 1937-38 διετέλεσε Δ/της των Τεχνικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Κοινωνικής Προνοίας και επέβλεψε τις εργασίες κατασκευής Νοσηλευτικών έργων, Κοινωνικής αντίληψης, ανοικοδόμησης σεισμοπαθών περιφερειών ανά την Ελλάδα. Από το 1953 έγινε Γεν. Γραμματεύς του Υπουργείου Δημ. Έργων. Το 1955 εξελέγη Πρόεδρος του Συμβουλίου Παραγωγικών Τάξεων. Εξελέγη Πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου για πολλά χρόνια.

Πολιτεύθηκε το 1958 και εξελέγη Βουλευτής πολλές φορές. Το 1965 διετέλεσε Υπουργός Δημοσίων Έργων. Δίδαξε πλέον των τριάντα ετών και ήταν πολύ αγαπητός στους φοιτητές του. Τα έτη 1966-68 δίδαξε ανώτερα μαθηματικά και σύγχρονη Μηχανική. Τα διδακτικά και επιστημονικά του συγγράμματα καθώς και οι μελέτες του αποτελούν ακόμη και σήμερα μία μεγάλη πνευματική παρακαταθήκη.