Αποφοίτησε από τη στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, Ανθυπολοχαγός. Έλαβε μέρος στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 με τον βαθμό του υπολοχαγού ως επιτελικός αξιωματικός στο αρχηγείο της Θεσσαλίας. Μετεκπαιδεύτηκε επί 4ετία στην Πολεμική Ακαδημία του Βερολίνου. Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους 1912-13, ενώ το 1914 έως το 1917 διετέλεσε επιτελάρχης του 1ου σώματος στρατού (1ος Παγκόσμιος πόλεμος).

Λόγω των βασιλικών του πεποιθήσεων τέθηκε εκτός στρατεύματος κατά την περίοδο 1917-20, εκτοπίστηκε στην Αίγινα και Σαντορίνη. Ανακλήθηκε τον Νοέμβριο του 1920, προήχθη σε Συνταγματάρχη και υπηρέτησε ως στρατιωτικός ακόλουθος στην Ελληνική πρεσβεία της Ρώμης και Βέρνης. Αποστρατεύθηκε το 1922 με το βαθμό του υποστρατήγου.

Διορίσθηκε Υφυπουργός Ναυτικών 1936-1941. Τιμήθηκε με μετάλλια ανδρείας ελληνικά και ξένα. Μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο πολιτεύτηκε στις Κυκλάδες με τον συνδυασμό της ανεξαρτήτου παρατάξεως “Κοτζιά – Μανιαδάκη – Τουρκοβασίλη”.

Άφησε συγγραφικό έργο κυρίως με στρατιωτικά θέματα, εξέδωσε το βιβλίο “Περί Στρατού”, επίσης μονογραφίες, μελέτες και, συνεργάτης εγκυκλοπαιδειών.