Σπυρίδων Αραβαντινός (1860-1930)

Γεννήθηκε το 1860 στο Ληξούρι της Κεφαλλονιάς και μετά τις εκεί εγκύκλιες σπουδές του παρακολούθησε στην Αγκώνα της Ιταλίας τα µαθήµατα της Βασιλικής Εµπορικής Σχολής, της οποίας ανακηρύχθηκε διπλωµατούχος. Όταν επανήλθε στην Ελλάδα ασχολήθηκε με το εμπόριο κερδίζοντας την εκτίµηση του εµπορικού κόσµου για την εργατικότητα, τις γνώσεις, την ευθύτητα και την αξιοπρέπειά του. Χάρη στις αρετές αυτές, ως άνθρωπος και ως πολίτης, κατέλαβε επίζηλη θέση στην κοινωνία, η οποία τον τίμησε αναδεικνύοντάς τον πρόεδρο του Εµπορικού Συλλόγου Πειραιώς, σύµβουλο του Εµπορικού και Βιοµηχανικού Επιµελητηρίου Πειραιώς, σύµβουλο της Πανεµπορικής Ενώσεως της Ελλάδος, πρόεδρο των Ιθακησίων και Κεφαλλήνων Πειραιώς και σύµβουλο διαφόρων άλλων οργανώσεων. Αλλά και οι ξένοι τον τίµησαν, όπως µαρτυρούν τα παράσηµα που του απονεµήθηκαν, µεταξύ των οποίων αυτό του Ιππότη του Ρουµανικού Στέµµατος, καθώς και το δίπλωµα µέλους της Φιλοσοφικής Ακαδηµίας της Μπολόνια.
Ο τεκτονικός βίος του Σπυρ. Αραβαντινού άρχισε µε τη µύησή του στη Στ. «Πυθαγόρας» στις 2 Μαρτίου 1890, ανήλθε όλες τις συµβολικές και φιλοσοφικές βαθµίδες, διετέλεσε Σεβ. της Στ. «Πυθαγόρας» και θήτευσε ως τακτικό µέλος του Υπάτου Συµβουλίου. Τη θέση του Μεγ. Διδ. υπηρέτησε από τις 02.08.1898 έως το 1899. Το 1926 ίδρυσε στον Πειραιά µαζί µε άλλους αδ. τη Στ. «Πίστις», της οποίας μάλιστα διατήρησε το αξίωµα του Σεβ. µέχρι τη µετάστασή του στην Αιώνια Ανατολή στις 13 Σεπτεµβρίου 1930.
Κύριο χαρακτηριστικό του υπήρξε η μετριοπάθεια κατά την άσκηση των καθηκόντων του και η ταπεινότητα στον ιδιωτικό του βίο.