Ο Φρανσίσκο Σανταντέρ (Francisco José de Paula Santander y Omaña, 1792-1840) υπήρξε ένας από τους πιο εξέχοντες ηγέτες της Λατινικής Αμερικής κατά τη διάρκεια της ανεξαρτησίας από την Ισπανία. Γεννήθηκε στην Κολομβία και είχε σημαντικό ρόλο στον απελευθερωτικό αγώνα κατά της ισπανικής αποικιοκρατίας, υπηρετώντας ως στρατηγός και πολιτικός ηγέτης. Το 1819, μετά τη νίκη στη μάχη του Μπαγιακίμπο, υπήρξε σημαντικός συντελεστής στη δημιουργία της Μεγάλης Κολομβίας, η οποία περιλάμβανε την Κολομβία, τον Παναμά, τον Ισημερινό και τη Βενεζουέλα. Αργότερα υπηρέτησε ως πρόεδρος της Μεγάλης Κολομβίας (1819-1827) και αργότερα, ως πρόεδρος της Νέας Γρανάδας (σημερινή Κολομβία) από το 1832 έως το 1837, μετά τη διάλυση της Μεγάλης Κολομβίας.

Ωστόσο, η πολιτική του καριέρα επηρεάστηκε από εσωτερικές συγκρούσεις και διαφωνίες με άλλους ηγέτες της περιοχής.

Σχετικά με την ταυτότητά του ως Ελευθεροτέκτονας, ο Σανταντέρ ήταν όντως μέλος της Αδελφότητας. Η συμμετοχή του στην αδελφότητα συνέβαλε στις επαναστατικές του δράσεις, ενώ πολλοί από τους ηγέτες της ανεξαρτησίας στη Λατινική Αμερική ήταν επίσης μέλη της.

Οι στοές ήταν συχνά κέντρα σχεδιασμού για τα κινήματα ανεξαρτησίας και πολλοί επαναστατικοί ηγέτες ήταν Ελευθεροτέκτονες που μοιράζονταν ιδανικά ελευθερίας και ισότητας. Η συμμετοχή του Σανταντέρ συνέβαλε στη διαμόρφωση σχέσεων με άλλους ηγέτες των κινημάτων ανεξαρτησίας, τόσο στην Κολομβία όσο και σε άλλες χώρες.

Ο Σανταντέρ παραμένει μια εμβληματική φιγούρα στην ιστορία της Κολομβίας και της Λατινικής Αμερικής και η κληρονομιά του ως στρατιώτης και πολιτικός ηγέτης έχει αναγνωριστεί ευρέως.

Απεβίωσε στις 2 Απριλίου 1792 στη Μπογκοτά.