Σπούδασε στη Νομική Σχολή και στη συνέχεια στη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού, όπου αναγορεύθηκε Διδάκτορας. Συμπλήρωσε τις σπουδές του στην Αγγλία. Το 1902 έγινε υφηγητής και αργότερα καθηγητής της Πολιτικής Οικονομίας και Δημοσιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αναγορεύθηκε αντεπιστέλλον μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας , της Αγγλικής Βασιλικής Εταιρείας και της Ακαδημίας Πολιτικών Επιστημών της Νέας Υόρκης. Ιδρυτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (1926).

Κατά τους Βαλκανικούς πολέμους διορίστηκε αντιπρόεδρος της Ελλάδος στις Βαλκανικές Διασκέψεις και στην Κοινωνία των Εθνών (1921, 1923 και 1929). Διετέλεσε σύμβουλος του Ελευθέριου Βενιζέλου αλλά δεν εισήλθε στην πολιτική παρά τις προτάσεις που του έγιναν να αναλάβει τα υπουργεία οικονομικών και εξωτερικών. Εκτός της οικονομίας είχε μια πολυσχιδή μόρφωση και ιδιαίτερη καλλιέργεια. Μελετητής της λογοτεχνίας και του θεάτρου. Ήταν θεατρικός κρητικός και αναλυτής. Σε πολλά άρθρα του ανέλυσε το έργο του Ροΐδη , Βικέλα, Μαβίλη, Πολυλά κ.α Ήταν ο πρώτος ‘Έλληνας που έκανε γνωστό το θέατρο της Νεότερης Ελλάδας στο εξωτερικό. Έγραψε πάμπολλα ιστορικά, οικονομικά έργα και μελέτες. Το 1934 οι φοιτητές του οργάνωσαν τιμητική εκδήλωση για την αποχώρηση του από το Πανεπιστήμιο. Ένα Χρόνο αργότερα η Παγκόσμια κοινότητα τον αποχαιρετούσε με ύμνους και λόγους,