Ο Κωνσταντίνος Στοΐλοφ (Konstantin Stoilov, 1853-1901) ήταν Βούλγαρος πολιτικός και νομικός, που υπηρέτησε ως Πρωθυπουργός της Βουλγαρίας κατά την κρίσιμη περίοδο διαμόρφωσης του σύγχρονου βουλγαρικού κράτους. Γεννήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1853 στο Πλόβντιφ και προερχόταν από μια ευκατάστατη και πατριωτική οικογένεια. 

Ο Στοΐλοφ σπούδασε στο Κολλέγιο Ρόμπερτ της Κωνσταντινούπολης και αργότερα απέκτησε διδακτορικό στη Νομική από το Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης στη Γερμανία, όπου ανέπτυξε ισχυρές φιλελεύθερες ιδέες και πολιτική συνείδηση.

Στην πολιτική του σταδιοδρομία, υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συντηρητικού Κόμματος της Βουλγαρίας. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Πρωθυπουργός, επικεντρώθηκε στη σταθεροποίηση των θεσμών, τη βελτίωση των διεθνών σχέσεων και την οικονομική ανάπτυξη. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη συμφιλίωση πολιτικών αντιπάλων και στην προώθηση της πολιτικής σταθερότητας στη χώρα.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Γερμανία, έγινε μέλος μιας Τεκτονικής Στοάς, ξεκινώντας έτσι τη σχέση του με την Αδελφότητα. Έκτοτε, διατήρησε στενές σχέσεις με κύκλους διανοούμενων και πολιτικών που συμμετείχαν ενεργά στον Ελευθεροτεκτονισμό. Η φιλοσοφία και οι ενέργειές του αντικατόπτριζαν τα ιδανικά της αδελφοσύνης, της ηθικής ανάπτυξης και της κοινωνικής προόδου. Αυτή η σύνδεση αντικατοπτρίζει την ευρύτερη τάση των Ευρωπαίων διανοούμενων και πολιτικών του 19ου αιώνα να ασχολούνται με τεκτονικά ιδεώδη, που σηματοδοτούσαν τον Διαφωτισμό, την ηθική βελτίωση και την κοινωνική πρόοδο.

Ο Στοΐλοφ απεβίωσε στις 23 Μαρτίου 1901 στη Σόφια, αφήνοντας σημαντική πολιτική κληρονομιά στη Βουλγαρία. Η συμβολή του στη διαμόρφωση του βουλγαρικού έθνους και η επιμονή του στην ενότητα και τη δικαιοσύνη τον καθιστούν μία από τις σημαντικότερες πολιτικές φυσιογνωμίες της εποχής του.