‘Οσκαρ Β’, (Στοκχόλμη, 21/1/1829 – Στοκχόλμη, 8/12/1907)
Στοά Royal Lodge of Stockholm

Ο Όσκαρ Β΄ (Oscar II, 1829-1907), γεννημένος στις 21 Ιανουαρίου 1829, ήταν ο τρίτος γιος του Όσκαρ Α΄ και της Βασίλισσας Ιωσηφίνας. Ανέβηκε στο θρόνο της Σουηδίας και της Νορβηγίας το 1872, διαδεχόμενος τον αδελφό του, Κάρολο ΙΕ΄. Ήταν μορφωμένος και πολυμαθής, με ενδιαφέροντα που εκτείνονταν από τη λογοτεχνία και την ποίηση έως τις επιστήμες. Ο Όσκαρ Β΄ υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της πολιτιστικής και επιστημονικής προόδου, καθώς και της διεθνούς διπλωματίας.

Η βασιλεία του χαρακτηρίστηκε από μεταρρυθμίσεις, αλλά και από προκλήσεις, όπως η διάλυση της Ένωσης με τη Νορβηγία το 1905. Παρότι η απώλεια της Νορβηγίας υπήρξε πλήγμα, ο Όσκαρ Β΄ παρέμεινε σεβαστή φιγούρα, αφήνοντας ισχυρή παρακαταθήκη στη Σουηδία.

Ο Όσκαρ Β΄ υπήρξε ενεργό μέλος του Ελευθεροτεκτονισμού και συνέχισε την παράδοση της οικογένειάς του. Μυήθηκε το 1853 στη Στοά Royal Lodge of Stockholm (Kungliga Stora Logen), η οποία θεωρείτο ως μία από τις πιο εξέχουσες στοές της Σουηδίας.

Υπηρέτησε ως Μεγάλος Διδάσκαλος του Σουηδικού Τύπου (Svenska Frimurare Orden), κατέχοντας την υψηλότερη θέση στον θεσμό. Ως Μεγάλος Διδάσκαλος είχε τον 10ο βαθμό, τίτλο που συνδυάζει ηγεσία και φιλανθρωπία.

Η συμβολή του στον Σουηδικό Ελευθεροτεκτονισμό εστίασε στη διατήρηση των ηθικών και πνευματικών αξιών, ενώ υποστήριξε τη φιλανθρωπική δράση της Στοάς.

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, ο Ελευθεροτεκτονισμός άνθισε στη Σουηδία, με ιδιαίτερη έμφαση σε ηθικές, φιλοσοφικές και φιλανθρωπικές δραστηριότητες. Υποστήριξε ενεργά τη φιλανθρωπία των Τεκτόνων, ειδικά στον τομέα της εκπαίδευσης και της κοινωνικής πρόνοιας.

Οι Τεκτονικές δραστηριότητες του Όσκαρ Β΄ αντικατοπτρίζουν τη γενικότερη δέσμευσή του για ηθική και πολιτιστική πρόοδο του έθνους του, εναρμονίζοντας τον Ελευθεροτεκτονισμό με το όραμά του για μια αρμονική και φωτισμένη κοινωνία. Η επιρροή του εδραίωσε τους ισχυρούς δεσμούς μεταξύ της σουηδικής βασιλείας και της Τεκτονικής Αδελφότητας, αφήνοντας μια διαρκή κληρονομιά και στους δύο τομείς.

Ο Όσκαρ Β΄ απεβίωσε στις 8 Δεκεμβρίου 1907 στη Στοκχόλμη, αφήνοντας πίσω του μια ισχυρή κληρονομιά ως προστάτης της τέχνης, της επιστήμης και της ηθικής.