Πορφίριο Ντίαζ, (Οαχάκα, 15/9/1830 – Παρίσι, 2/7/1915)

Ο Πορφίριο Ντίαζ (José de la Cruz Porfirio Díaz Mori, 1830-1915) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες του Μεξικού, διατελώντας Πρόεδρος της χώρας για περισσότερο από τρεις δεκαετίες (1876–1911). Γεννημένος στην Οαχάκα, από ταπεινή οικογένεια, σπούδασε νομικά και στρατολογήθηκε στον στρατό κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Μεταρρύθμισης και της Γαλλικής Παρέμβασης στο Μεξικό. Η στρατιωτική του ευφυΐα και η συμμετοχή του στη Μάχη της Πουέμπλα (1862) ανέδειξαν το ταλέντο του ως στρατηγού.

Ως πρόεδρος, εδραίωσε ένα αυταρχικό καθεστώς γνωστό ως “Porfiriato”, κατά το οποίο ενίσχυσε την οικονομία και τον εκσυγχρονισμό της χώρας, προωθώντας ξένες επενδύσεις και την ανάπτυξη υποδομών. Ωστόσο, η διακυβέρνησή του χαρακτηρίστηκε από κοινωνικές ανισότητες, καταπίεση και περιορισμό πολιτικών ελευθεριών, γεγονός που οδήγησε στην έναρξη της Μεξικανικής Επανάστασης (1910).

Ο Πορφίριο Ντίαζ ήταν ενεργό μέλος του Ελευθεροτεκτονισμού, ανήκοντας σε Μεξικανικές στοές του Τύπου της Υόρκης που ήταν ο σημαντικότερος στο Μεξικό κατά τον 19ο αιώνα. Η τεκτονική του ταυτότητα ήταν συνεπής με την παράδοση πολλών πολιτικών ηγετών του Μεξικού εκείνης της εποχής, που έβλεπαν τον Ελευθεροτεκτονισμό ως μέσο προώθησης διαφωτιστικών αξιών, όπως η ελευθερία, η ισότητα και η αδελφότητα.

Φέρεται να κατείχε υψηλούς βαθμούς, υποστηρίζοντας τις αρχές της Ελευθερίας, της Ισότητας και της Αδελφότητας, αν και η πολιτική του πορεία συχνά ερχόταν σε αντίθεση με αυτές τις ιδέες.

Η σχέση του με τον Ελευθεροτεκτονισμό ήταν τόσο συμβολική όσο και λειτουργική, εναρμονισμένη πλήρως με τις προσπάθειές του να διαμορφώσει ένα σύγχρονο μεξικανικό κράτος.

Ο Ντίαζ πέθανε εξόριστος στο Παρίσι το 1915, αφήνοντας πίσω του μια σύνθετη κληρονομιά, που ακόμα διχάζει την ιστορία του Μεξικού.