Ο Λουδοβίκος Βοναπάρτης (Louis Bonaparte, 1778-1846), Βασιλιάς της Ολλανδίας, γεννήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 1778 στην Αιάκειο της Κορσικής. Ήταν ο τέταρτος αδελφός του Ναπολέοντα Βοναπάρτη και είχε ενεργό ρόλο στη δυναστεία των Βοναπάρτη. Το 1806, διορίστηκε από τον αδελφό του ως Βασιλιάς της Ολλανδίας, σε μια προσπάθεια του Ναπολέοντα να ενισχύσει την κυριαρχία της Γαλλικής Αυτοκρατορίας στην Ευρώπη. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του (1806-1810), προσπάθησε να προστατεύσει τα συμφέροντα του ολλανδικού λαού, γεγονός που τον έφερε σε σύγκρουση με τον Ναπολέοντα.
Ο Λουδοβίκος θεωρείται σημαντική προσωπικότητα στην ιστορία της Ολλανδίας, καθώς συνέβαλε στην κοινωνική βελτίωση και υποστήριξε πολιτιστικές και φιλανθρωπικές πρωτοβουλίες. Ωστόσο, η θητεία του έληξε το 1810, όταν αναγκάστηκε να παραιτηθεί λόγω της έντασης με τον Ναπολέοντα, ο οποίος προσάρτησε την Ολλανδία στη Γαλλική Αυτοκρατορία.
Όσον αφορά τον Ελευθεροτεκτονισμό, ο Λουδοβίκος Βοναπάρτης υπήρξε ενεργός Ελευθεροτέκτονας. Μυήθηκε στη στοά La Constante Amitié στη Χάγη και κατείχε υψηλά αξιώματα, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη του Ελευθεροτεκτονισμού στην Ολλανδία. Ήταν προστάτης της τέχνης και της εκπαίδευσης και παρέμεινε σεβαστή προσωπικότητα ακόμα και μετά την εξορία του.
Ως Βασιλιάς της Ολλανδίας, ο Λουδοβίκος Ναπολέων στήριξε ενεργά την ανάπτυξη του Ελευθεροτεκτονισμού στο βασίλειό του. Του αποδίδεται συχνά η ενίσχυση της ανάπτυξης της Αδελφότητας και η εδραίωση συνδέσμων μεταξύ των ολλανδικών και ευρωπαϊκών τεκτονικών παραδόσεων. Κατείχε υψηλούς βαθμούς εντός του τάγματος, γεγονός που αντικατοπτρίζει την ηγετική του θέση και την επιρροή του. Η ιδιότητά του ως μονάρχη τον τοποθέτησε φυσικά ως προστάτη του τάγματος και σημειώνεται ότι συνέβαλε στην αξιοπιστία και την οργάνωση του Ελευθεροτεκτονισμού στις Κάτω Χώρες.
Η ενασχόληση του Λουδοβίκου Ναπολέοντα με τον Ελευθεροτεκτονισμό ήταν εναρμονισμένη με τις προοδευτικές του πολιτικές, οι οποίες αποσκοπούσαν στη βελτίωση της ευημερίας του ολλανδικού λαού. Ακόμη και μετά την παραίτησή του το 1810, η κληρονομιά του ως Ελευθεροτέκτονας και ως μεταρρυθμιστής μονάρχης παρέμεινε ζωντανή.
Απεβίωσε στις 25 Ιουλίου 1846 στο Λιβόρνο της Ιταλίας από εγκεφαλικό επεισόδιο.