Λουδοβίκος Φίλιππος Α’, (Παρίσι, 6/10/1773 – Σάρρεϋ, 26/8/1850)

Ο Λουδοβίκος Φίλιππος Α’ (Louis Philippe I, 1773–1850) ήταν ο τελευταίος Βασιλιάς της Γαλλίας, γνωστός ως «Βασιλεύς των Γάλλων» (Roi des Français), κυβερνώντας από το 1830 έως το 1848. Γεννημένος στο Παρίσι, ήταν μέλος του οίκου της Ορλεάνης, παρακλάδι της βασιλικής οικογένειας των Βουρβόνων. Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, εξορίστηκε και έζησε για χρόνια στο εξωτερικό, ενώ εργάστηκε ως δάσκαλος στη Σουηδία και την Ελβετία.

Αναδείχθηκε βασιλιάς μετά την Ιουλιανή Επανάσταση του 1830, αντικαθιστώντας τον Κάρολο Ι΄. Ο Λουδοβίκος Φίλιππος ήταν γνωστός ως ο «Βασιλεύς των Πολιτών» λόγω του φιλελεύθερου προσανατολισμού του και της στενής σχέσης του με την ανερχόμενη μεσαία τάξη. Κατά τη βασιλεία του, η Γαλλία γνώρισε οικονομική ανάπτυξη και εκβιομηχάνιση, αλλά η πολιτική του αντιμετώπιζε αυξανόμενη αντιπολίτευση από διάφορες πολιτικές παρατάξεις, οδηγώντας στην Επανάσταση του 1848, που τον ανάγκασε να παραιτηθεί και να ζήσει την υπόλοιπη ζωή του στην Αγγλία.

Ο Λουδοβίκος Φίλιππος Α’ ήταν Ελευθεροτέκτονας. Είχε μυηθεί στην Αδελφότητα και ήταν συνδεδεμένος με αρκετές σημαντικές προσωπικότητες της εποχής, πολλές από τις οποίες ήταν Ελευθεροτέκτονες.

Η βασιλεία του Λουδοβίκου Φιλίππου Α’ (1830–1848) χαρακτηρίστηκε από πολιτική μετριοπάθεια και υποστήριξη του φιλελεύθερου συνταγματισμού. Ο Λουδοβίκος Φίλιππος Α’ διατήρησε ουδέτερη στάση απέναντι στον Ελευθεροτεκτονισμό, καθώς και σε άλλους κοινωνικούς θεσμούς.

Απεβίωσε στις 26 Αυγούστου 1850 στο Ηνωμένο Βασίλειο.