Ο Λεοπόλδος Α’ του Βελγίου (“King Leopold I” & “Prince Leopold of Saxe-Coburg-Saalfeld”, 1790-1865), Βασιλιάς του Βελγίου από το 1831 έως το 1865, ήταν ο πρώτος μονάρχης της ανεξάρτητης χώρας και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εδραίωση του νέου βασιλείου. Γεννημένος στον Οίκο του Σαξ Κοβούργου, ήταν γιος του Δούκα του Σαξ Κοβούργου και της Γερμανίδας πριγκίπισσας Μαρίας Λουίζας της Σαβοΐας. Πριν αναλάβει τη βασιλεία του Βελγίου, είχε υπηρετήσει ως στρατιωτικός διοικητής και είχε προσφέρει τις υπηρεσίες του στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, συμμετέχοντας σε σημαντικές διπλωματικές και στρατιωτικές δραστηριότητες.

Ο Λεοπόλδος Α’ ήταν γνωστός για τη σύνεση και την πολιτική του σταθερότητα κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, καθοδηγώντας το Βέλγιο μέσα από δύσκολες περιόδους, όπως η ανεξαρτησία του κράτους από το Βασίλειο των Κάτω Χωρών και οι αντιφάσεις που υπήρχαν στη νέα κοινωνία. Είχε επίσης ρόλο στη θεσμοθέτηση του συντάγματος του Βελγίου.

Όσον αφορά τον Ελευθεροτεκτονισμό, ο Λεοπόλδος Α’ ήταν μέλος της Τεκτονικής Αδελφότητας και συγκεκριμένα του Σκωτικού Τύπου, στον οποίο είχε μυηθεί κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Αγγλία. Έχει αναφερθεί ότι ήταν μέλος στοάς, υπό την αιγίδα της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας, ενισχύοντας τη σύνδεση του Ελευθεροτεκτονισμού με την ελίτ της εποχής. 

Μυήθηκε κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής του, σε στοά συνδεδεμένη με τη βασιλική αυλή της Βρετανίας, καθώς είχε στενές σχέσεις με την βρετανική βασιλική οικογένεια.

Η σύνδεση του Λεοπόλδου Α’ με τον Ελευθεροτεκτονισμό καταγράφεται συχνά σε ιστορικά αρχεία. Οι τεκτονικές συνδέσεις ήταν πολύ κοινές ανάμεσα στα μέλη των βασιλικών οικογενειών της Ευρώπης και η εμπλοκή του Λεοπόλδου Α’ στον Ελευθεροτεκτονισμό αποτελούσε μέρος του ευρύτερου πολιτιστικού και πολιτικού δικτύου που συνέδεε τους αριστοκράτες σε όλη την Ευρώπη εκείνη την εποχή.

Η αφοσίωσή του στον Ελευθεροτεκτονισμό θα τον συνέδεε με τις ιδέες της αδελφοσύνης και της προσωπικής ανάπτυξης που προωθούσε η Αδελφότητα.

Απεβίωσε στις 10 Δεκεμβρίου 1865 στις Βρυξέλλες.