Ο Κάρολος ΙΓ’ (Charles XIII, 1748–1818) ήταν Βασιλιάς της Σουηδίας από το 1809 έως το 1818 και της Νορβηγίας από το 1814 έως το 1818. Γεννήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 1748 στη Στοκχόλμη, γιος του βασιλιά Αδόλφου Φρειδερίκου και της βασίλισσας Λουίζας Ουλρίκας. Πριν από την άνοδό του στον θρόνο, κατείχε τον τίτλο του Δούκα του Σόντερμανλαντ.

Η βασιλεία του Κάρολου ΙΓ’ σηματοδοτήθηκε από τη μετάβαση της Σουηδίας από την απόλυτη μοναρχία στη συνταγματική διακυβέρνηση, μετά την αναγκαστική παραίτηση του Γουσταύου Δ’ Αδόλφου το 1809. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, θεμελιώθηκε η ένωση Σουηδίας και Νορβηγίας. Ο ίδιος, ωστόσο, λόγω της κακής του υγείας και της ηλικίας του, είχε περιορισμένη προσωπική συμμετοχή στις πολιτικές εξελίξεις.

Ο Κάρολος ΙΓ’ ήταν ένθερμος Ελευθεροτέκτονας. Μυήθηκε σε νεαρή ηλικία και συμμετείχε ενεργά σε τεκτονικές δραστηριότητες καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Υπηρέτησε την Αδελφότητα ως Μεγάλος Διδάσκαλος αναλαμβάνοντας σημαντικό ρόλο στην εποπτεία των τεκτονικών δραστηριοτήτων στη Σουηδία και συμβάλλοντας σημαντικά στην ανάπτυξη και οργάνωση του Ελευθεροτεκτονισμού στη χώρα. Υπό την ηγεσία του, ο Ελευθεροτεκτονισμός στη Σουηδία οργανώθηκε και το τεκτονικό ρεύμα άνθησε.

Επιπλέον, ο Κάρολος ΙΓ’ κατέστη γνωστός για την ίδρυση του Τάγματος του Κάρολου ΙΓ’ το 1811, ενός τεκτονικού τάγματος που απονέμεται μόνο σε εξέχοντες Ελευθεροτέκτονες.

Η ισχυρή υποστήριξη του Κάρολου ΙΓ’ προς την Αδελφότητα και η ενεργή συμμετοχή του στην τεκτονική ζωή, τον καθιστούν έναν από τους πιο επιδραστικούς βασιλικούς Ελευθεροτέκτονες της εποχής του.

Ο Κάρολος ΙΓ’ απεβίωσε στις 5 Φεβρουαρίου 1818, αφήνοντας πίσω του μια κληρονομιά σημαντικών μεταρρυθμίσεων και τη θεμελίωση της σύγχρονης συνταγματικής μοναρχίας στη Σουηδία.