Ο Λάζαρος Καρνώ (Lazare Carnot, 1753–1823) ήταν μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της Γαλλικής Επανάστασης, με συνεισφορά στη στρατηγική και τη διοίκηση. Γεννήθηκε το 1753 στην πόλη Νολέ της Γαλλίας και σπούδασε μηχανικός στο École Royale du Génie στο Μεζιέρ. Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, απέκτησε το προσωνύμιο «Οργανωτής της Νίκης» λόγω της καθοριστικής του συμβολής στην αναδιοργάνωση των γαλλικών στρατευμάτων.

Ως μέλος της Επιτροπής Δημόσιας Σωτηρίας, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην οργάνωση της αμυντικής στρατηγικής της Γαλλίας, επιβλέποντας τις στρατιωτικές εκστρατείες που εξασφάλισαν τη νίκη κατά των ξένων δυνάμεων. Παράλληλα, υποστήριξε την εφαρμογή δημοκρατικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων. Μετά την πτώση του Ροβεσπιέρου, συνέχισε την πολιτική του δράση, αλλά αργότερα βρέθηκε εξόριστος λόγω της αντίθεσής του προς τον Ναπολέοντα.

Ο Καρνώ ήταν Ελευθεροτέκτονας και φέρεται να είχε στενές σχέσεις με την Τεκτονική Αδελφότητα, καθώς η σύνδεσή του αντικατοπτρίζει τις ιδέες του περί αδελφότητας και ισότητας. Ιστορικά αρχεία επιβεβαιώνουν τη συμμετοχή του στην Αδελφότητα κατά την περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης.

Ο Καρνώ ασπαζόταν τα ιδεώδη της ελευθερίας, της ισότητας και της αδελφοσύνης, τα οποία ήταν κεντρικά τόσο για τον Ελευθεροτεκτονισμό όσο και για τις αξίες της Γαλλικής Επανάστασης. Η σχέση του με την Αδελφότητα πιθανότατα επηρέασε το όραμά του για την αναδιάρθρωση της κοινωνίας και τις προσπάθειές του να προωθήσει τη μετριοκρατία και τις δημοκρατικές αρχές.

Η συμμετοχή του στον Ελευθεροτεκτονισμό συνάδει με τις πνευματικές και φιλοσοφικές του αναζητήσεις, καθώς ήταν βαθιά προσηλωμένος στα ιδεώδη του Διαφωτισμού, σηματοδοτώντας υπογραμμίζοντας τη δέσμευσή του για μεταρρύθμιση των κοινωνικών ιεραρχιών και την προώθηση των οικουμενικών δικαιωμάτων. Η παρακαταθήκη του παραμένει ζωντανή ως σύμβολο στρατηγικής ευφυΐας και δημοκρατικών αξιών.

Απεβίωσε στις 2 Αυγούστου 1823 στο Μαγδεμβούργο.