Γουσταύος Γ’, (Στοκχόλμη, 24/1/1746 – Στοκχόλμη, 29/3/1792)

Ο Γουσταύος Γ’ (Gustaf III, 1746–1792) ήταν βασιλιάς της Σουηδίας από το 1771 έως το 1792. Ήταν γιος του Αδόλφου Φρειδερίκου και της Λουίζας Ουλρίκας της Πρωσσίας. Το 1766 παντρεύτηκε τη Σοφία Μαγδαληνή της Δανίας, με την οποία απέκτησε δύο γιους: τον Γουσταύο Αδόλφο και τον Κάρολο Δούκα του Σόντερμανλαντ.

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, ο Γουσταύος Γ’ προώθησε τον πολιτισμό και τις τέχνες, ιδρύοντας τη Σουηδική Ακαδημία και ενισχύοντας το θέατρο και τη λογοτεχνία. Το 1772, πραγματοποίησε πραξικόπημα που ενίσχυσε τη βασιλική εξουσία, περιορίζοντας τη δύναμη της αριστοκρατίας και του κοινοβουλίου. Ωστόσο, η αυταρχική του διακυβέρνηση προκάλεσε αντιδράσεις, οδηγώντας σε συνωμοσίες εναντίον του. 

Ο Γουσταύος Γ’ έγινε Ελευθεροτέκτονας το 1780 και εισήγαγε το τελετουργικό του Αυστηρού Συστήματος στη Σουηδία. Την ίδια χρονιά, διόρισε τον αδελφό του, τον Δούκα του Σόντερμανλαντ (μετέπειτα Κάρολο ΙΓ’), στο αξίωμα του Μεγάλου Διδασκάλου της Μεγάλης Στοάς της Σουηδίας. Η Στοά του απένειμε τον τίτλο “Vicarius Salomonis” (Αντιπρόσωπος του Σολομώντα). 

Η συμβολή του Γουσταύου Γ’ στην ενίσχυση του Ελευθεροτεκτονισμού στη Σουηδία υπήρξε σημαντική, καθώς προώθησε τις τεκτονικές αξίες και υποστήριξε την ανάπτυξη του τάγματος στη χώρα. Ο Βασιλιάς Γουσταύος Γ’ υπήρξε μια εξέχουσα προσωπικότητα στον Σουηδικό Ελευθεροτεκτονισμό, συμμετέχοντας ενεργά και επηρεάζοντας τις τεκτονικές παραδόσεις της εποχής του.

Το 1792, κατά τη διάρκεια ενός χορού μεταμφιεσμένων, δολοφονήθηκε από τον Ιάκωβο Ιωάννη Άνκαρστρομ, μέλος μιας αριστοκρατικής συνωμοσίας.