Ο Φρειδερίκος Β’ (Friedrich II, 1712-1786), γνωστός ως Φρειδερίκος ο Μέγας, υπήρξε βασιλιάς της Πρωσίας από το 1740 έως το 1786. Γεννημένος στις 24 Ιανουαρίου 1712 στο Βερολίνο, ήταν γιος του Φρειδερίκου Γουλιέλμου Α’ και της Σοφίας Δωροθέας του Ανόβερου. Ο Φρειδερίκος ξεχώρισε για την αναμόρφωση του πρωσικού κράτους, την ενίσχυση της στρατιωτικής ισχύος και τη δημιουργία μιας σύγχρονης διοικητικής μηχανής. Υπήρξε προστάτης των γραμμάτων και των τεχνών, ενώ ο ίδιος ήταν συγγραφέας και φιλόσοφος με έργα στα γαλλικά. Επίσης, συνέθετε μουσική και διατηρούσε αλληλογραφία με διανοούμενους όπως ο Βολταίρος.
Ως στρατιωτικός ηγέτης, ενορχήστρωσε σημαντικές νίκες κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Αυστριακής Διαδοχής και του Επταετούς Πολέμου, επεκτείνοντας την επικράτεια της Πρωσίας και καθιστώντας την μία από τις ισχυρότερες δυνάμεις της Ευρώπης. Εισήγαγε κοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, όπως η θρησκευτική ανοχή και η βελτίωση της εκπαίδευσης.
Ο Φρειδερίκος Β’ ήταν ενεργός Ελευθεροτέκτονας, έχοντας μυηθεί στη Στοά Loge aux Trois Globes (Στοά των Τριών Σφαιρών) το 1738. Κατείχε υψηλά αξιώματα, ενώ υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της Τεκτονικής Αδελφότητας και των ιδανικών της. Η δράση του στον Ελευθεροτεκτονισμό συνέβαλε στη διάδοση της αδελφότητας στην Πρωσία και στην Ευρώπη.
Ο Φρειδερίκος Β’ συνδέθηκε με το σύστημα του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου (AASR) και κατείχε υψηλούς βαθμούς στη δομή του. Συχνά, του αποδίδεται η συμβολή στην ανάπτυξη και την προώθηση του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου.
Η υποστήριξή του στον Ελευθεροτεκτονισμό αντικατόπτριζε τα ιδανικά του Διαφωτισμού, καθώς η αδελφότητα εναρμονιζόταν με τις αξίες του για λογική, ανοχή και πνευματική ανταλλαγή.
Ο Φρειδερίκος απεβίωσε στις 17 Αυγούστου 1786 στο παλάτι του στο Πότσδαμ. Η βασιλεία του άφησε βαθύ αποτύπωμα στην ευρωπαϊκή πολιτική, τον πολιτισμό και τη διακυβέρνηση, εδραιώνοντας τη θέση του ως ενός από τους πιο επιδραστικούς μονάρχες της εποχής του Διαφωτισμού. Η ενασχόλησή του με τον Ελευθεροτεκτονισμό σηματοδότησε τη δέσμευσή του στην προώθηση της πνευματικής και πολιτιστικής ανάπτυξης στο βασίλειό του.