Ο Ιωσήφ Φουσέ, Α’ Δούκας του Οτράντο (Joseph Fouché, 1st Duc d’Otrante, 1st Comte Fouché, 1759-1820), γεννημένος στις 21 Μαΐου 1759 στο Λε Πελερίν της Γαλλίας, υπήρξε μια από τις πιο αμφιλεγόμενες και δυναμικές προσωπικότητες της Γαλλικής Επανάστασης και της Ναπολεόντειας εποχής. Αρχικά ιερέας, ο Φουσέ εγκατέλειψε την εκκλησία και προσχώρησε στην Επανάσταση, όπου αναδείχθηκε για την πολιτική του οξυδέρκεια και τη δεξιοτεχνία του στις ίντριγκες.

Διατέλεσε Υπουργός Αστυνομίας κατά τη διάρκεια του Ναπολέοντα, θέση που χρησιμοποίησε για να ελέγξει και να καταστείλει τους εχθρούς της αυτοκρατορίας. Ήταν γνωστός για τη χρήση εκτεταμένων δικτύων κατασκοπείας και για τις διπλωματικές του ικανότητες. Μετά την πτώση του Ναπολέοντα, ο Φουσέ διατήρησε την επιρροή του, υποστηρίζοντας την αποκατάσταση της μοναρχίας και καταλαμβάνοντας τη θέση του Πρωθυπουργού υπό τον Λουδοβίκο ΙΗ΄.

Ο Ιωσήφ Φουσέ ήταν μέλος του Ελευθεροτεκτονισμού, γεγονός που συνάδει με τη φιλοσοφία και τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Μυήθηκε στην Στοά Sophie Madeleine, Queen of Sweden Lodge στην Αρράς. Υπήρξε επίσης μέλος γαλλικών στοών, οι οποίες είχαν ενεργό ρόλο στις κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές της εποχής ενώ χρησιμοποίησε τη θέση του για να διαμορφώσει το πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό.

Η συμμετοχή του στον Ελευθεροτεκτονισμό τον συνέδεσε με επιφανείς προσωπικότητες των επαναστατικών περιόδων του Ναπολέοντα. Οι τεκτονικές του σχέσεις στήριξαν τις πολιτικές του φιλοδοξίες και την ικανότητά του να διαχειρίζεται τις ταραχώδεις εποχές.

Ο Φουσέ απεβίωσε στις 26 Δεκεμβρίου 1820 στην Τεργέστη, αφήνοντας πίσω του μια περίπλοκη κληρονομιά ως ένας άνθρωπος με εξαιρετική ικανότητα προσαρμογής και επιβίωσης μέσα σε ταραγμένες εποχές.