Δουρούτης Αθανάσιος (Ήπειρος, 1816 – Αθήνα, 1901) 
Στοά "Πανελλήνιον"

Μικρός φεύγει μετά την καταστροφή του χωριού του, Καλαρρύτες Ηπείρου, για την Ιταλία και την Γαλλία όπου σπουδάζει νομικά. Επιστρέφει στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Οθωμανούς το 1828. Ασχολήθηκε με Τραπεζικές εργασίες. Με τον αδελφό του Κωνσταντίνο ίδρυσαν εργοστάσια Σηροτροφίας (Μεταξουργείο) στη Σπάρτη και Καλαμάτα. Δυστυχώς και τα δύο εργοστάσια καταστράφηκαν από φωτιά.

Το 1854 μεταφέρουν τις εργασίες τους στην Αθήνα και εξαγοράζουν ένα πτωχευμένο εργοστάσιο παραγωγής μεταξοβάμβακος, (1855-1875), εξ΄ ου και η ονομασία της περιοχής των Αθηνών σε Μεταξουργείο. Γενικός Διευθυντής ανέλαβε ο Αθανάσιος Δουρούτης, ο οποίος εγκατέστησε το σπίτι του μέσα στο εργοστάσιο, όπως έκαναν πολλοί παλαιοί βιομήχανοι. Το ενδιαφέρον της ιστορίας είναι ότι το κτήριο αυτό είχε χτιστεί με τα σχέδια του σπουδαίου Δανού αρχιτέκτονα Christ. Hansen. Στα μέσα της δεκαετίας του 1850, το εργοστάσιο απασχολούσε το πρωτοφανές για την εποχή πλήθος των 200 εργατών με καθεστώς προστατευτισμού, αλλά μετά από πιέσεις ο προστατευτισμός σταμάτησε. Το 1871 οι εξαγωγές μεταξιού κατρακύλησαν. Το μεταξουργείο των αδερφών Δουρούτη διέκοψε τη λειτουργία του το 1875, όταν άρχισε η εισαγωγή μεταξιού από την Κίνα, παρά τις προσπάθειες του Α. Δουρούτη να το επαναλειτουργήσει. Το εργοστάσιο στεγάζει σήμερα την πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων. (Μυλλέρου και Λεωνίδου)

Ο Δουρούτης συνέγραψε ιστορικές και οικονομικές μελέτες. Διετέλεσε Πρόσθετος Μεγ. Διδάσκαλος.