Ο Νικολάς Μπράβο (Nicolás Bravo Rueda, 1786-1854) ήταν Μεξικανός στρατιωτικός, πολιτικός και από τις πιο εμβληματικές μορφές στην ιστορία του Μεξικού. Γεννήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 1786 στην πόλη Τσιτσιουάλκο και διακρίθηκε για τη συμμετοχή του στον πόλεμο ανεξαρτησίας του Μεξικού. Ο Μπράβο υπήρξε στενός συνεργάτης του Χοσέ Μαρία Μορέλος και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη στρατιωτική εκστρατεία για την ανεξαρτησία.
Μετά την επίτευξη της ανεξαρτησίας, συμμετείχε ενεργά στην πολιτική ζωή της χώρας, υπηρετώντας ως πρόεδρος του Μεξικού σε τρεις ξεχωριστές περιπτώσεις: το 1839, το 1842-1843 και το 1846. Ήταν γνωστός για τις προσπάθειές του να εδραιώσει τη σταθερότητα σε μια περίοδο έντονων πολιτικών συγκρούσεων μεταξύ φιλελεύθερων και συντηρητικών.
Ως στρατιώτης και πολιτικός, ο Μπράβο έμεινε γνωστός για το ήθος, την αφοσίωσή του στις αρχές της ανεξαρτησίας και τη συμπόνια του. Ένα διάσημο γεγονός της ζωής του ήταν όταν, κατά τη διάρκεια του πολέμου, έδειξε έλεος στους αιχμαλώτους του, παρά τις εντολές για αντίποινα.
Ο Νικολάς Μπράβο ήταν Ελευθεροτέκτονας. Ανήκε σε στοές που συνδέονταν με τον τεκτονισμό του Σκωτικού Τύπου, που ασκούσε επιρροή ανάμεσα στις συντηρητικές πολιτικές προσωπικότητες της εποχής.
Η συμμετοχή του στον Ελευθεροτεκτονισμό ενίσχυσε τη δέσμευσή του σε ιδανικά όπως η ελευθερία, η δικαιοσύνη και η αδελφότητα, που επηρέασαν την πολιτική του πορεία.
Ο Μπράβο απεβίωσε στις 22 Απριλίου 1854 στο Τσιλπανσίνγκο του Μεξικού.