Ο Άντριου Τζάκσον (Andrew Jackson, 1767-1845), 7ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών (1829–1837), ήταν μια από τις πιο ισχυρές και αμφιλεγόμενες πολιτικές προσωπικότητες της Αμερικής του 19ου αιώνα. Γεννημένος στις 15 Μαρτίου 1767 στην περιοχή Waxhaw, στα σύνορα της Βόρειας και Νότιας Καρολίνας, ορφάνεψε σε νεαρή ηλικία και ανδρώθηκε μέσα στις δυσκολίες της Επανάστασης. Σταδιοδρόμησε ως στρατιωτικός, φτάνοντας στο βαθμό του στρατηγού και απέκτησε φήμη κατά τη Μάχη της Νέας Ορλεάνης το 1815, όπου ηγήθηκε των αμερικανικών δυνάμεων σε μια εντυπωσιακή νίκη κατά των Βρετανών.

Ως Πρόεδρος, ο Τζάκσον προώθησε τη δημοκρατική συμμετοχή και υπερασπίστηκε την έννοια της λαϊκής κυριαρχίας. Ωστόσο, η θητεία του σημαδεύτηκε από αμφιλεγόμενες πολιτικές, όπως η μετακίνηση των Ινδιάνων και η διάλυση της Δεύτερης Εθνικής Τράπεζας.

Ο Άντριου Τζάκσον ήταν επίσης ενεργός Ελευθεροτέκτονας. Μυήθηκε στη Στοά Harmony Lodge No. 1 στο Νάσβιλ του Τενεσί και αργότερα ανέλαβε σημαντικές ευθύνες στην Τεκτονική Αδελφότητα, φθάνοντας στο αξίωμα του Μεγάλου Διδασκάλου της Μεγάλης Στοάς του Τενεσί, υπηρετώντας από το 1822 έως το 1824. Ο ρόλος αυτός τον τοποθέτησε ανάμεσα στις πιο εξέχουσες τεκτονικές προσωπικότητες της εποχής του.

Η συμμετοχή του στον Ελευθεροτεκτονισμό αντικατοπτρίζει την ισχυρή του πίστη στις αρχές της αδελφοσύνης, της ηθικής προόδου και της σημασίας της προσφοράς στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Η συμμετοχή του βοήθησε επίσης στην καλλιέργεια σχέσεων με σημαντικές προσωπικότητες της εποχής του, τόσο στην πολιτική όσο και στην κοινωνία.

Ο Τζάκσον απεβίωσε στις 8 Ιουνίου 1845 στην έπαυλη του, The Hermitage, κοντά στο Νάσβιλ του Τενεσί, αφήνοντας πίσω του μια κληρονομιά ως ηγέτη και Ελευθεροτέκτονα που παραμένει ζωντανή και που συνεχίζει να προκαλεί παράλληλα θαυμασμό και κριτική.