ΔΙΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

Επικήδειος για τον Επίτιμο Μεγάλο Διδάσκαλο Σάββα Βαφειάδη
Επικήδειος για τον Επίτιμο Μεγάλο Διδάσκαλο Σάββα Βαφειάδη

ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΟΥΡΓΙΔΗ
ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΤΙΜΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΣΑΒΒΑ ΒΑΦΕΙΑΔΗ

7 Μαρτίου 2007

 

Ο Μεγ. Διδ. της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος αδ. Νίκος Βουργίδης είπε τα ακόλουθα:

Πολυαγαπημένε μου Μεγάλε Διδάσκαλε, ενενήντα ολόκληρα ημερόνυκτα διήρκεσε η μύηση σου και το μεγάλο ταξίδι σου για τη χώρα των Μακάρων. Ενενήντα ολόκληρα ημερόνυκτα σε σιωπή και περισυλλογή στην εντατική του ΝΙΜΤΣ για να καθαρθείς και να μεταβείς μέσω του θανάτου εις την ζωή.

Πολυαγαπημένε μου Διδάσκαλε, όσο και αν παρηγορούμεθα με τη σκέψη ότι η ψυχή σου έχει ήδη πραγματοποιήσει την υπερκόσμια επικοινωνία με τη λατρευτή σου σύζυγο Άγλα, που τρία χρόνια τώρα καρτερικά σε ανέμενε, όσο και αν τον πόνο της ψυχής μας τον απαλύνει η γνώση ότι η γήινη ζωή σου είχε συντονισθεί με τον ουράνιο ρυθμό της Αρμονίας και της Αγάπης. Όσο και αν η προσαρμογή του πνεύματος σου προς τις υψηλές ιδέες και τις ηθικές αξίες της ζωής σε οδηγούν στο αιώνιο Φως, είναι ανθρώπινο που μας κατέλαβε οδύνη στην είδηση του θανάτου σου.

Μεγάλε μου Διδάσκαλε, πολυαγαπημένε Σάββα, σε αποχαιρετώ εκ μέρους όλων των αδελφικών φίλων, με τους οποίους πορεύθηκες χρόνια ως ιατρός και ως άνθρωπος, ως καλός Σαμαρείτης, στην δημιουργική ζωή σου. Τη ζωή σου, την οποίαν ηνάλωσες για να απαλύνεις τον πόνο των συνανθρώπων σου, εφαρμόζοντας και διδάσκοντας έμπρακτα την προσήνεια και την αλληλεγγύη. Τη ζωή σου, την οποία κατέστησες υπόδειγμα εργατικότητας, ευσυνειδησίας και συνέπειας.

Αγαπημένε μου Διδάσκαλε, γνωρίζοντας την προς εμέ αγάπη σου και την προσμονή σου να μάθεις το αποτέλεσμα των αρχαιρεσιών μας, που έγιναν στις 27 Ιανουαρίου, σε επισκέφθηκα την πρωϊαν της 28ης Ιανουαρίου για να σου ανακοινώσω το χαρμόσυνο γεγονός της επιτυχίας μου που περίμενες. Στο κρεββάτι της περισυλλογής σου σε επλησίασα και όσο πιο γλυκά μπορούσα σου είπα: «Δάσκαλε μου η επιθυμία σου εκπληρώθηκε». Δεν ξέρω αν τότε άκουσες τον ήχο των λόγων μου. Σήμερα όμως, που η ευγενική ψυχή σου, απαλλαγμένη από τα υλικά δεσμά της, ανεξάρτητη και ελεύθερη υπερίπταται του υλικού σώματος σου και βλέπει συγκεντρωμένους τριγύρω σου, όλους εμάς τους αδελφούς σου και τους φίλους σου, που χρόνια τώρα σε βοηθούσαν στην πάλη του καλού κατά του κακού, σήμερα είμαι βέβαιος πως η ψυχή σου αγάλλεται, αφού γνωρίζεις πια ότι σε αποχαιρετώ όχι μόνο σαν φίλος και αδελφός αλλά και σαν Πρόεδρος του Φιλανθρωπικού Ιδρύματος, στο οποίο εσύ προήδρευες επί μίαν ολόκληρον εξαετίαν.

Αισθάνομαι και ακούω ακόμη, αγαπημένε μου Διδάσκαλε, τον απόηχο των γλυκών, μελωδικών και σοφών λόγων σου. Η απουσία σου μας αφήνει μεγάλο και δυσαναπλήρωτο κενό. Το κενό αυτό όμως είναι πιο μεγάλο και ο πόνος βαρύτερος στα αγαπημένα παιδιά σου, τον Παντελή και τη Μαριλένα, τα οποία δοκιμάζονται σκληρά από τον θάνατο σου. Τώρα αγαπημένε μου Διδάσκαλε, που η ψυχή σου απολαμβάνει την αιώνια γαλήνη πλησίον της θείας ψυχής, στους πατρικούς κόλπους και χαίρεται την αληθινή Αιωνιότητα, μαζί με το τελευταίο χαίρε που σου απευθύνουμε, σε παρακαλούμε να μεσιτεύεις στον Θεό και για εμάς. Πορεύου εν ειρήνη την οδό της Αναπαύσεως, αλησμόνητε και αξέχαστε Μεγάλε Διδάσκαλε Σάββα.

Αιωνία σου η μνήμη.