Νικόλαος Σμπαρούνης

Τρίκορφος Στρατιωτικός Ιατρός              

ΣΤ:. Υψηλάντης

(Ευπάλιον Δωρίδος 1888 – Αθήνα 1966)              

Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εισήχθη στο Υγειονομικό Σώμα του Ελληνικού Στρατού. Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους. Το 1914 προάγεται σε Υπίατρο και αποστέλλεται στη Σερβία επικεφαλής της Ελληνικής Στρ. αποστολής βοηθείας. Το 1919 συμμετείχε ως Επίατρος του εκστρατευτικού ιατρικού σώματος, στην Ουκρανία. Στη συνέχεια και κατά την Μικρασιατική Εκστρατεία γίνεται Δ/της του Α΄ Στρατιωτικού Νοσοκομείου Σμύρνης. Μετά την Μικρασιατική καταστροφή επιστρέφει στην Ελλάδα και ασκεί την Ιατρική ως χειρουργός στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός κ.α. Ιδρύει ιδιωτική κλινική στην Αθήνα, το 1942. Συνιδρυτής του Γερουλάνειου Νοσοκομείου το 1952, όπου και εργάζεται ως Διευθυντής Χειρουργός. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρείας. Διετέλεσε δύο φορές υπουργός Κοινωνικής Προνοίας, το 1945 και το 1963. Τιμήθηκε με το Χρυσούν Βραβείο Ανδρείας, το Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας, τα Μετάλλια Βαλκανικών Αγώνων, τον Αργυρούν Σταυρόν του Σωτήρος . Επίσης τιμήθηκε με τον Γαλλικό Πολεμικό Σταυρό και με τον Σερβικό Χρυσούν Σταυρό και το Σερβικό Χρυσό Μετάλλιο Ανδρείας.